Het zijn zware tijden voor een ieder die beweert dat concertregistraties per definitie niet interessant zijn, omdat ze er eigenlijk nooit in slagen om de sfeer en intensiteit van een optreden te vangen. Een bewering die onlangs werd gelogenstraft door de prachtige live plaat van Leonard Cohen (Live In London) en nu al weer stevig onderuit wordt gehaald. Hiervoor verantwoordelijk is het uit New York afkomstige The Hold Steady. Deze band imponeerde de afgelopen jaren met prachtige platen als Separation Sunday (2005), Boys And Girls in America (2006) en Stay Positive (2008); platen die alle drie in meerdere gerenommeerde jaarlijstjes opdoken, en terecht. Op deze platen leunde The Hold Steady betrekkelijk zwaar op het geluid dat Bruce Springsteen en zijn E‑Street Band in de tweede helft van de jaren 70 lieten horen en ook live blijkt dit een belangrijke bron van inspiratie. A Positive Rage werd opgenomen op Halloween avond 2007 en laat een band in bloedvorm horen. Omdat de opnamen uit 2007 stammen, is het niet verwonderlijk dat de songs van de bands’s voorlopige meesterwerk Boys And Girls In America domineren in de setlist, waarin overigens ook twee tracks opduiken die niet op de platen van de band zijn te vinden. Live speelt The Hold Steady haar songs met net wat extra passie en energie, waarbij de lengte van de songs in een aantal gevallen flink wordt opgerekt. Het valt hierbij op dat (net als bij de E-Street Band) de keyboards net wat nadrukkelijker aanwezig zijn dan op de plaat, al eist het gitaarwerk uiteindelijk de hoofdrol op. Springsteen en zijn band zijn live zeker niet de enige inspiratiebron van The Hold Steady; ook invloeden van The Replacements klinken nadrukkelijk door, met name wanneer de band het tempo en het volume wat opschroeft. Over de belangrijkste verdienste van A Positive Rage (dat naast een cd ook en DVD bevat) heb ik het nog niet eens gehad. A Positive Rage is zo’n zeldzame concertregistratie die je het gevoel geeft dat je er zelf bij bent en deelgenoot bent van iets heel bijzonders. A Positive Rage is hierdoor wat mij betreft een bijzonder waardevolle aanvulling op het zo langzamerhand behoorlijk imposante oeuvre van The Hold Steady. Erwin Zijleman