Voor een land met maar net 9 miljoen inwoners heeft Zweden een verrassend groot aantal aansprekende popmuzikanten voortgebracht. Hierbij zal vrijwel iedereen onmiddellijk denken aan Abba, maar met onder andere Ane Brun, Nina Kinert, The Hives, The Knife, Jose Gonzalez en Robyn, bracht het Scandinavische land ook de afgelopen paar jaar een onevenredig groot aantal muzikale talenten voort. Hieronder schaart zich nu ook ene Elin Ruth Sigvardsson, die met Cookatoo Friends een heerlijk sprankelende plaat heeft afgeleverd. Sigvardsson komt zeker niet uit de lucht vallen, want in eigen lang timmert ze inmiddels al een aantal jaren aan de weg en heeft ze inmiddels drie bijzonder succesvolle platen op haar naam staan. Waarom het zo lang geduurd heeft voordat de rest van Europa kennis mag maken met haar muziek weet ik niet, want net als haart soortgenoten Ane Brun en Nina Kinert maakt Elin Ruth Sigvardsson muziek die in brede kring warm zal worden ontvangen. Cookatoo Friends is een plaat met lichtvoetige en toegankelijke popmuziek met een licht melancholische ondertoon. De muziek van Elin Ruth Sigvardsson raakt afwisselend aan die van Ane Brun en Nina Kinert, heeft soms ook wel wat van Emiliana Torrini, maar heeft ook een duidelijk eigen geluid. Cookatoo Friends is een plaat die makkelijk verleidt met aanstekelijke popliedjes, maar je hoort pas hoe goed deze plaat is wanneer hij een aantal malen voorbij is gekomen. Elin Ruth Sigvardsson beschikt over een krachtig stemgeluid, waar je even aan moet wennen, maar dat hierna steeds meer gaat overtuigen. De popsongs op Cookatoo Friends liggen allemaal lekker in het gehoor, maar zijn verder behoorlijk afwisselend. Elin Ruth Sigvardsson heeft hier en daar wat rootsinvloeden in haar muziek gestopt en kan af en toe flink uitpakken met toeters en bellen, maar ook in de wat meer ingetogen songs op Cookatoo Friends houdt ze zich moeiteloos staande. Ik was eigenlijk direct gecharmeerd van deze plaat, maar had mijn twijfels over de houdbaarheid van de muziek van de Zweedse. Een aantal luisterbeurten verder durf ik wel te concluderen dat Elin Ruth Sigvardsson net als zoveel van haar landgenoten muziek maakt die verleidt als een mooie zomerdag, maar die ook interessant blijft als de zon ondergaat of schuil gaat achter donkere wolken. Met de toekomst van Elin Ruth Sigvardsson zit het wel goed. Erwin Zijleman