Alela Diane & Wild Divine - Alela Diane & Wild Divine
De uit Nevada City, California, afkomstige Alela Diane werd een jaar of zes geleden op weg geholpen door stadgenoot Joanna Newson, maar dwong vervolgens met twee prachtplaten (The Pirate’s Gospel uit 2006 en To Be Still uit 2009) op indrukwekkende wijze een plekje tussen de interessantere singer-songwriters van het moment af. Sinds de release van To Be Still heeft Alela Diane vooral op het podium gestaan en kon ze zich de luxe veroorloven om zich te omringen met een band. Dat heeft zijn weerslag gehad op het geluid op haar derde plaat, want Alela Diane & Wild Divine klinkt een stuk voller dan de twee zo bewierookte voorgangers. Hier en daar lees ik zelfs dat Alela Diane een pure popplaat heeft gemaakt, maar dat vind ik persoonlijk zwaar overdreven. Alela Diane & Wild Divine is weliswaar ver verwijderd van de uiterst sobere en ingetogen folk van The Pirate’s Gospel, maar heeft nog altijd weinig met pop te maken. Invloeden uit de Nashville country hebben op de derde plaat van de Amerikaanse aan terrein gewonnen en hiernaast zijn invloeden uit de 70s countryrock hoorbaar, maar ook de vertrouwde folkinvloeden hebben een plekje gekregen op de derde plaat van Alela Diane. Vergeleken met de vorige twee platen klinkt Alela Diane & Wild Divine behoorlijk luchtig of zelfs opgewekt; iets wat waarschijnlijk alles te maken heeft met het hervonden levensgeluk (haar moeder overwon kanker en ze stapte zelf in het huwelijksbootje). Dit maakt de muziek van Alela Diane een stuk minder indringend, maar Alela Diane & Wild Divine is zeker geen niets aan de hand plaatje dat rustig voortkabbelt. Bij beluistering van Alela Diane & Wild Divine vallen een aantal dingen op. Allereerst is de plaat fraai geproduceerd door de van onder andere R.E.M. en Patti Smith bekende Scott Litt. Litt heeft Alela Diane & Wild Divine voorzien van een toegankelijk maar smaakvol geluid. Het is een geluid dat uitstekend past bij de prachtige stem van Alela Diane. Sterker nog, door het afwisselende geluid op deze plaat heeft de stem van de Amerikaanse alleen maar aan zeggingskracht en klankkleuren gewonnen. De knappe productie, de buitengewoon sfeervolle instrumentatie en de prachtige vocalen worden ook op Alela Diane & Wild Divine gecombineerd met hele mooie songs. Het zijn songs die door het luchtigere karakter van de plaat misschien net wat minder snel een onuitwisbare indruk maken, maar uiteindelijk weten de songs je stuk voor stuk te grijpen. Alela Diane & Wild Divine is een plaat die je niet moet vergelijken met zijn twee voorgangers en zeker niet met het verstilde The Pirate’s Gospel. In het verleden hoorde je direct hoe goed de muziek van Alela Diane was maar moest je er vervolgens nog van leren houden. Alela Diane & Wild Divine is een plaat die makkelijker te omarmen is, maar het besef dat ook de derde van Alela Diane weer een hele knappe plaat is komt dit keer pas later. Enig geduld is dus op zijn plaats, maar je krijgt er heel veel voor terug. Erwin Zijleman
De uit Nevada City, California, afkomstige Alela Diane werd een jaar of zes geleden op weg geholpen door stadgenoot Joanna Newson, maar dwong vervolgens met twee prachtplaten (The Pirate’s Gospel uit 2006 en To Be Still uit 2009) op indrukwekkende wijze een plekje tussen de interessantere singer-songwriters van het moment af. Sinds de release van To Be Still heeft Alela Diane vooral op het podium gestaan en kon ze zich de luxe veroorloven om zich te omringen met een band. Dat heeft zijn weerslag gehad op het geluid op haar derde plaat, want Alela Diane & Wild Divine klinkt een stuk voller dan de twee zo bewierookte voorgangers. Hier en daar lees ik zelfs dat Alela Diane een pure popplaat heeft gemaakt, maar dat vind ik persoonlijk zwaar overdreven. Alela Diane & Wild Divine is weliswaar ver verwijderd van de uiterst sobere en ingetogen folk van The Pirate’s Gospel, maar heeft nog altijd weinig met pop te maken. Invloeden uit de Nashville country hebben op de derde plaat van de Amerikaanse aan terrein gewonnen en hiernaast zijn invloeden uit de 70s countryrock hoorbaar, maar ook de vertrouwde folkinvloeden hebben een plekje gekregen op de derde plaat van Alela Diane. Vergeleken met de vorige twee platen klinkt Alela Diane & Wild Divine behoorlijk luchtig of zelfs opgewekt; iets wat waarschijnlijk alles te maken heeft met het hervonden levensgeluk (haar moeder overwon kanker en ze stapte zelf in het huwelijksbootje). Dit maakt de muziek van Alela Diane een stuk minder indringend, maar Alela Diane & Wild Divine is zeker geen niets aan de hand plaatje dat rustig voortkabbelt. Bij beluistering van Alela Diane & Wild Divine vallen een aantal dingen op. Allereerst is de plaat fraai geproduceerd door de van onder andere R.E.M. en Patti Smith bekende Scott Litt. Litt heeft Alela Diane & Wild Divine voorzien van een toegankelijk maar smaakvol geluid. Het is een geluid dat uitstekend past bij de prachtige stem van Alela Diane. Sterker nog, door het afwisselende geluid op deze plaat heeft de stem van de Amerikaanse alleen maar aan zeggingskracht en klankkleuren gewonnen. De knappe productie, de buitengewoon sfeervolle instrumentatie en de prachtige vocalen worden ook op Alela Diane & Wild Divine gecombineerd met hele mooie songs. Het zijn songs die door het luchtigere karakter van de plaat misschien net wat minder snel een onuitwisbare indruk maken, maar uiteindelijk weten de songs je stuk voor stuk te grijpen. Alela Diane & Wild Divine is een plaat die je niet moet vergelijken met zijn twee voorgangers en zeker niet met het verstilde The Pirate’s Gospel. In het verleden hoorde je direct hoe goed de muziek van Alela Diane was maar moest je er vervolgens nog van leren houden. Alela Diane & Wild Divine is een plaat die makkelijker te omarmen is, maar het besef dat ook de derde van Alela Diane weer een hele knappe plaat is komt dit keer pas later. Enig geduld is dus op zijn plaats, maar je krijgt er heel veel voor terug. Erwin Zijleman