De BBC dacht dat ze vorig jaar al zou doorbreken, maar het is net wat later geworden. De vanuit Londen opererende Nilüfer Yanya krijgt uiteenlopende labels opgeplakt, maar op haar debuut laat ze horen dat ze echt met geen mogelijkheid in een hokje is te duwen. Miss Universe staat vol met even lekker in het gehoor liggende als avontuurlijke popsongs, maar het zijn popsongs die alle kanten op schieten. Van loom en jazzy tot elektronisch en onderkoeld tot rauw en stekelig. Het ene moment doet ze je denken aan PJ Harvey, het volgende moment aan Sade, het volgende moment weer aan totaal iets anders. En het is echt allemaal even lekker. Knap debuut.
Het heeft in het verleden een aantal zeer trefzekere voorspellingen opgeleverd (zo voorspelde de BBC een mooie toekomst voor onder andere Adele, Sam Smith, Ellie Goulding en HAIM), maar aan het eind van 2017 leek de glazen bol van de BBC niet helemaal goed gekalibreerd.
In de lijst met de “Sound for 2018” staan namen als Sigrid, Billie Eilish en Jade Bird en dat zijn allemaal jonge vrouwelijke muzikanten die pas aan het begin van 2019 hun debuut uitbrengen. Hetzelfde geldt voor Nilüfer Yanya, die ook op de lijst van de BBC voor 2018 stond en deze week debuteert met Miss Universe.
Nilüfer Yanya is een singer-songwriter uit Londen met onder andere Turkse roots. Daarvan is niets te horen in haar muziek, maar verder legt de jonge singer-songwriter zichzelf weinig beperkingen op. Miss Universe opent met een computerstem, die in meerdere intermezzo’s op het album terugkeert, maar laat hierna de gitaren ronken in een stevige rocksong. Het is een verrassende start van een album dat vooral in het hokje pop/R&B wordt geduwd.
Bij beluistering van Miss Universe wordt snel duidelijk dat Nilüfer Yanya zich niet in een hokje laat duwen. In de openingstrack klinkt de singer-songwriter nog als een jonge PJ Harvey, die een poging heeft gedaan om een hit te schrijven, maar Miss Universe schiet vervolgens meerdere kanten op. Na de stevige openingstrack kies de Britse singer-songwriter voor een wat meer pop-georiënteerd geluid met invloeden uit de pop, R&B en jazz, maar ook in deze tracks duiken zo nu en dan stevige gitaarriffs op, of flirt Nilüfer Yanya met invloeden uit de postpunk en de new wave.
Miss Universe van Nilüfer Yanya is een vat vol tegenstrijdigheden, maar het is wel een buitengewoon aangenaam vat vol tegenstrijdigheden. Nilüfer Yanya slaagt er op haar debuut in om buitengewoon lekker in het gehoor liggende popliedjes te combineren met allerlei verrassende wendingen.
Het vaak wat gruizige gitaarwerk op het debuut van Nilüfer Yanya is dik in orde, net als de elektronische accenten en de bijzondere ritmes. Het kleurt allemaal prachtig bij de stem van Nilüfer Yanya die ruw kan uithalen, maar ook ingetogen of soulvol klinken. Dat laatste doet ze vooral in de lome en wat jazzy aandoende tracks, die net als de stevigere tracks op een aangename manier buiten de lijntjes kleuren.
Het maakt van Miss Universe een even mooie als bijzondere plaat, die net zo goed aan PJ Harvey als aan Sade doet denken en die de balans weet te vinden tussen Prince en de Pixies. Hier kan ik nog talloze namen aan toevoegen, maar het noemen van namen doet de muziek van Nilüfer Yanya geen recht. Nilüfer Yanya klinkt uiteindelijk immers vooral als zichzelf.
De BBC voorspelde haar meer dan een jaar geleden al een hele mooie toekomst en die voorspelling kan wat mij betreft alleen maar uitkomen. Nilüfer Yanya heeft met Miss Universe niet alleen een plaat gemaakt met een bijzonder eigen geluid, maar het is er bovendien een die zeer doet uitzien naar alles wat deze bijzondere muzikante nog in haar mars heeft. “Hilariously talented” noemt The Guardian haar en dat is precies zoals het is. Erwin Zijleman
De muziek van Nilüfer Yanya is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://niluferyanya.bandcamp.com/album/miss-universe.