Andre Combs werd een jaar of vier geleden geschaard onder de grote beloften binnen de Amerikaanse rootsmuziek, maar is sindsdien wat opgeschoven richting pop. Ook Ideal Man staat vol referenties naar de betere singer-songwriters uit de jaren 70 en is bovendien voorzien van een snufje Laurel Canyon folk en een scheutje psychedelica. Het levert een tijdloos album op dat zich als een warme deken om je heem slaat en vervolgens begint met groeien, bijvoorbeeld door de zeer smaakvolle instrumentatie of door de prachtige stem van de Amerikaanse muzikant. Het levert een album op dat maar lastig is te weerstaan.
De Amerikaanse singer-songwriter trok voor het eerst de aandacht met het in 2015 verschenen All These Dreams, feitelijk zijn tweede album. Op All These Dreams overtuigde Andrew Combs met een tijdloze maar ook bijzonder aangename mix van Amerikaanse rootsmuziek en de in artistiek opzicht interessantere popmuziek uit de jaren 70.
Op het in 2017 verschenen Canyons Of My Mind sloeg de balans wat door richting 70s pop, al waren invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek zeker niet helemaal verdwenen uit de muziek van Andrew Combs. Hetzelfde kan gezegd worden over Ideal Man, het deze week verschenen nieuwe album van de singer-songwriter uit Nashville.
Ook Ideal Man lijkt zo weggelopen uit de jaren 70 en bevat meer invloeden uit de pop dan uit de roots. Gelukkig heeft Andrew Combs wel een voorkeur voor de in kwalitatief opzicht hoogstaande pop uit het decennium en heeft hij een album gemaakt waarvoor Harry Nilsson zich niet geschaamd zou hebben.
Ideal Man werd niet opgenomen in Nashville, maar in Brooklyn, New York, waar Andrew Combs de studio in dook met muzikanten Dominic Billett en Jerry Bernhardt en producer en muzikant Sam Cohen. Het viertal nam in Brooklyn een bijzonder sterk album op.
Direct in de openingstrack maakt Andrew Combs indruk met een tijdloze popsong, die je bij eerste beluistering al decennia denkt te kennen. Het zorgt direct voor het spreekwoordelijke warme bad, waarin naast invloeden uit de 70s pop en Amerikaanse rootsmuziek ook een psychedelisch tintje is te horen. Andrew Combs grossiert op zijn nieuwe album in tijdloze popliedjes en het zijn stuk voor stuk popliedjes die je humeur een positieve boost geven. Andrew Combs werd na de release van zijn vorige album vader en zit nog op een roze wolk. Het voorziet Ideal Man van een aangename sfeer en het is een sfeer die alle songs op het album een stukje optilt.
Iedereen die de vorige albums van Andrew Combs kent, weet dat de geboren Texaan is voorzien van een mooi en zeer aangenaam stemgeluid, waarin flarden Don McLean, Harry Nilsson, Ryan Adams en Roy Orbison zijn te horen. Ook Ideal Man maakt in vocaal opzicht indruk, wat nog een extra dimensie toevoegt aan dit veelkleurige album.
Andrew Combs maakte op All These Dreams geen geheim van zijn bewondering voor muzikanten als Guy Clark en Mickey Newbury, maar is, wanneer het gaat om het verwerken van invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek, inmiddels wat opgeschoven richting de Laurel Canyon folk, wat nog wat Californische zonnestralen toevoegt aan het warme geluid op het album, zeker wanneer ook nog wat soul wordt toegevoegd.
Het is goed te horen dat Ideal Man is gemaakt met een beperkt aantal muzikanten. Het album klinkt intiem en gloedvol en zet de prachtige stem van Andrew Combs terecht in het zonnetje. Ondertussen valt er ook in muzikaal opzicht genoeg te genieten, want het gitaarwerk op het album is prachtig, terwijl de keyboards steeds weer zorgen voor bijzondere accenten. Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van de volstrekt tijdloze popmuziek van Andrew Combs, maar de prachtig gespeelde en geweldig gezongen popsongs op Ideal Man gaan er bij mij in als koek. Erwin Zijleman
De muziek van Andrew Combs is ook verkrijgbaar via zijn bandcamp pagina: https://andrewcombs.bandcamp.com.