Joan Shelley kwam er de afgelopen jaren bekaaid af op deze BLOG, maar inmiddels ben ik flink onder de indruk van haar oeuvre en dan met name van haar laatste album Like The River Loves The Sea. Het is een album met mooie ingetogen folksongs die vooral herinneren aan de hoogtijdagen van de Laurel Canyon folk uit de jaren 60 en 70. Het op IJsland opgenomen album is sober gearrangeerd, waardoor de fluisterzachte stem van Joan Shelley alle aandacht krijgt. Het is een stem die alle aandacht opeist en die makkelijk onder de huid kruipt. Hetzelfde geldt voor de tijdloos klinkende songs van de Amerikaanse singer-songwriter die met haar nieuwe album diepe indruk maakt.
De singer-songwriter uit Louisville, Kentucky, doet het tegenwoordig anders, want het deze week verschenen Like The River Loves The Sea is direct te vinden op onder andere Spotify, Apple Music en bandcamp, waar ook de rest van het bijzonder fraaie oeuvre van de Amerikaanse singer-songwriter is te vinden.
Like The River Loves The Sea is de opvolger van het ruim twee jaar geleden verschenen titelloze album, waarop Joan Shelley zeer succesvol samenwerkte met Wilco voorman Jeff Tweedy, die het album mede produceerde. Voor haar nieuwe album trok Joan Shelley helemaal naar IJsland, waar de Amerikaanse muzikant James Elkington, in kleine kring bekend van de band The Zincs, tekende voor een belangrijk deel van het instrumentarium en de coproductie, terwijl een beperkt aantal IJslandse muzikanten zorg droeg voor de verdere inkleuring van het album en ook Will Oldham nog een paar noten mee zong.
De meeste muzikanten die hun inspiratie zoeken op IJsland keren terug met een album vol atmosferische en zweverige klanken, maar op het nieuwe album van Joan Shelley is er niet zo gek veel veranderd ten opzichte van de vorige albums van de Amerikaanse singer-songwriter.
Like The River Loves The Sea is, net als zijn voorgangers, geworteld in de Amerikaanse folk uit de jaren 60, waarbij Joan Shelley vooral aansluit bij de vaandeldragers van de Laurel Canyon scene met Joni Mitchell voorop, maar ook invloeden van alternatievere smaakmakers als Linda Perhacs, Karen Dalton en Judee Sill hebben hun weg gevonden in de muziek van de singer-songwriter uit Louisville.
Vergeleken met een groot deel van deze singer-songwriters beschikt Joan Shelley over een bijzonder aangename en makkelijk in het gehoor liggende stem. De vocalen op Like The River Loves The Sea zijn over het algemeen fluisterzacht, maar het zijn ook vocalen vol emotie, wat de songs van Joan Shelley een bijzondere lading geeft.
De mooie heldere en zachte vocalen op het album worden gecombineerd met een op het eerste gehoor ook zeer sobere instrumentatie, maar het door de akoestische gitaar gedomineerde geluid wordt hier en daar subtiel versterkt door strijkers en synthesizers. Zeker wanneer Joan Shelley kiest voor traditioneel aandoende folksongs heeft ze ook wel wat van Gillian Welch, maar het merendeel van de songs zoekt de inspiratie in het California van de jaren 60 en niet in de Appalachen.
Ik heb de meeste releases van Joan Shelley de afgelopen jaren onvoldoende aandacht gegeven, maar inmiddels ben ik behoorlijk in de ban van een intiem en wonderschoon oeuvre en dan vooral van de prachtige stem van Joan Shelley en de bijzondere wijze waarop ze haar songs vertolkt. Binnen dit oeuvre kan Like The River Loves The Sea wat mij betreft met de beste albums mee. Erwin Zijleman
De muziek van Joan Shelley is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://joanshelley.bandcamp.com/album/like-the-river-loves-the-sea.