The Captain van Kasey Chambers verscheen twintig jaar geleden en was op zijn minst een veelbelovend debuut. Het is ook een debuut dat ook na twintig jaar nog fris en urgent klinkt, al is het maar vanwege de zo herkenbare vocalen van de Australische singer-songwriter. Ook Campfire, de vorig jaar verschenen opvolger van het geweldige Dragonfly uit 2017, is een uitstekend album. Traditioneel en ingetogen, maar ook puur en oprecht. Het zijn in de tijd de twee uitersten van het oeuvre van Kasey Chambers en er zit nog veel moois tussenin, waaronder haar meesterwerk Barricades & Brickwalls uit 2001.
The Captain maakte indruk met prima countrysongs, met een mooi verzorgd rootsgeluid, maar vooral met de heldere stem van Kasey Chambers, die de voor het genre zo typerende snik in haar stem had.
Twee jaar na The Captain zou Kasey Chambers met het net wat rauwer klinkende Barricades & Brickwalls haar meesterwerk maken en ook in de jaren die volgden bleef ze mooie platen maken. Het zijn platen die Nederland helaas steeds lastiger weten te bereiken.
Ook de al in het voorjaar verschenen reissue van The Captain is nu pas te beluisteren via de streaming media diensten, maar heeft wel gezelschap gekregen van het vorig jaar al verschenen Campfire, dat tot voor kort ook niet beschikbaar was in Nederland. Over Campfire later meer.
Het is lastig te geloven dat The Captain alweer twintig jaar oud is, maar het is toch echt zo. Het album heeft de tand des tijds verrassend goed doorstaan. Kasey Chambers was 23 toen ze haar debuut opnam en beschikt over een stem die jong of zelfs meisjesachtig klinkt. Op hetzelfde moment heeft de zang van Kasey Chambers op The Captain iets rauws en doorleefds en met name het rauwe randje zorgde er twintig jaar geleden voor dat het debuut van de Australische singer-songwriter warm werd onthaald.
Ik had The Captain al zeker 15 jaar niet meer beluisterd, maar vrijwel alle songs doken bij de eerste noten direct weer op in de herinnering, wat iets zegt over de kwaliteit van het debuut van Kasey Chambers.
The Captain is absoluut beïnvloed door het album waarmee Lucinda Williams een jaar eerder doorbrak naar een groot publiek (Car Wheels On A Gravel Road), maar kiest voor een net wat traditioneler geluid, dat wat braver tussen de lijntjes kleurt dan het meesterwerk van haar Amerikaanse voorbeeld.
Toch blijft The Captain een geweldig album. De songs en de instrumentatie op het album klinken vooral degelijk, maar de geweldige stem van Kasey Chambers snijdt meer dan eens dwars door je heen. The Captain zou ook 20 jaar na de release nog mee kunnen met de beste albums in het genre dit jaar en het is niet eens het beste werk van Kasey Chambers.
De luxe editie die eerder dit jaar verscheen is aangevuld met flink wat uitstekende bonus-tracks en bevat bovendien een aantal tracks waarin Kasey Chambers een gesproken toelichting geeft op de songs van haar debuut. De bonus tracks zijn in veel gevallen wat meer ingetogen dan de songs die het album destijds wel haalden en ook in de meer ingetogen tracks maakt Kasey Chambers indruk met haar stem.
Het is een album dat een flink stuk traditioneler klinkt dan het lichtvoetigere The Captain en dat opvalt door een sober spelende band en uiteraard door de stem van Kasey Chambers.
Het is een stem die nog wat rauwer en doorleefder klinkt dan op haar debuut, maar het laagje gruis op haar stembanden misstaat zeker niet.
Campfire lijkt in niets op het een jaar eerder verschenen Dragonfly, dat Nederland ook met flinke vertraging wist te bereiken en dat een modern, ambitieus en groots klinkend album was. Campfire is daarentegen traditioneel, introvert en sober.
De instrumentatie beperkt zich tot de essentie en ook de stem van Kasey Chambers haalt nergens vol uit. De vocalen worden meestal gedeeld met de leden van de band en één keer met Emmylou Harris en hebben een bezwerend karakter. Wanneer de vocalen even achterwege worden gelaten wordt de ruimte ingekleurd met bijzonder fraai snarenwerk.
Campfire en The Captain zijn in de tijd en qua geluid mijlenver van elkaar verwijderd, maar zijn allebei illustraties van het talent van de in Nederland helaas wat ondergewaardeerde singer-songwriter Kasey Chambers. Erwin Zijleman