Het zijn de Britse jaarlijstjes die mij op het spoor hebben gezet van How To Live van Modern Nature. De uit gelouterde Britse muzikanten bestaande band heeft zich naar eigen zeggen laten beïnvloeden door folk en jazz, maar sleept er nog veel meer bij op dit fascinerende debuutalbum. De beeldende muziek van de Britse band betovert en bezweert en nodigt uit tot dagdromen, waarbij lome en ingetogen klanken voorzichtig kunnen ontsporen. Het levert een album van een bijzondere of zelfs unieke schoonheid op en het is een album dat alleen maar beter en indrukwekkender wordt.
Het is een album dat in Nederland niet overdreven veel aandacht heeft gekregen, maar dat de afgelopen weken terecht opdook in een aantal gerenommeerde Britse jaarlijstjes.
De muziek van Modern Nature laat zich lastig omschrijven. De band zocht naar verluidt een mix van de folk van Bert Jansch en de jazz van Alice Coltrane, maar met een mix van folk en jazz ben je er bij de beschrijving van het debuut van Modern Nature nog niet. De Britse band heeft absoluut elementen uit de folk en jazz toegevoegd aan haar muziek, maar verwerkt ook invloeden uit onder andere de indie-rock en de psychedelica.
De band doet dit in beeldende of bijna filmische klanken, die een bijzondere sfeer oproepen. Zeker wanneer de folky invloeden domineren in het geluid van Modern Nature, trekt de Britse band de aandacht met prachtige gitaarlijnen en ingetogen vocalen. Pure folk wordt het nooit, want Modern Nature verrijkt haar ingetogen songs met atmosferische elektronische klanken en met invloeden die variëren van psychedelica tot een vleugje progrock.
De wat meer ingetogen songs op het album zijn wonderschoon en overtuigen makkelijk, maar de muziek van Modern Nature kan ook ontsporen met net wat experimentelere passages waarin de instrumenten subtiel los mogen gaan.
Door de mix van stijlen en geluiden is How To Live niet makkelijk of zelfs helemaal niet in een hokje te duwen en kom je net zo makkelijk uit bij folkhelden uit de jaren 70 als bij bands uit de Canterbury scene uit dezelfde periode of zelfs bij een band als Radiohead. Uiteindelijk is vergelijken zinloos. Modern Nature klinkt op How To Live vooral als zichzelf en heeft een album van een bijzondere schoonheid afgeleverd.
Het is af en toe heerlijk wegdromen bij de muziek van de band, zeker wanneer akoestische gitaren worden gecombineerd met atmosferische synths en lome zang. De muziek van de band heeft dan een bijna hypnotiserend karakter, maar het avontuur is nooit ver weg. De rustig voortkabbelende gitaarlijnen kunnen opeens repeteren of op hol slaan, de ritmes kunnen van loom in springerig veranderen en de synths op de achtergrond kunnen zomaar een rol op de voorgrond opeisen.
De muziek van Modern Nature blijft redelijk ingetogen en laidback, maar het is ook muziek die je bij de les houdt. How To Live van Modern Nature is niet goed te vangen in een hokje wanneer het gaat om stijlen en genres, maar het is evenmin een album dat zich makkelijk in de tijd laat plaatsen. Zeker de wat meer psychedelische songs op het album herinneren aan de jaren 60 en 70, maar de muziek van de Britten zit ook vol elementen die alleen maar in het heden passen.
How To Live van Modern Nature is een album dat alle aandacht verdient en dat de fantasie lang blijft prikkelen met verassende wendingen. Zoals gezegd opgedoken in meerdere Britse jaarlijstjes en dat is volkomen terecht. Erwin Zijleman
De muziek van Modern Nature is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://modernnature.bandcamp.com.