De Poolse muzikante Hania Rani sleept je op haar album Home een uur lang mee naar een andere wereld vol prachtige klanken die garant staan voor ontspanning, bezwering en betovering
Hania Rani is een Poolse muzikante die over het algemeen in het hokje neoklassiek wordt geduwd. Op Home zoekt ze echter wel de grenzen op van het genre, door ook elektronica en vocalen aan haar muziek toe te voegen. Het levert een beeldend album op dat het perfect zou doen als filmsoundtrack of als muziek bij modern ballet, maar het is ook een album waarbij je je eigen beelden mag bedenken. De pianoklanken van Hania Rani zijn wonderschoon en ruimtelijk, waarna wat elektronica en incidenteel wat zang er voor zorgen dat Home zich makkelijk onderscheidt van andere albums in het genre. Prachtig.
Ik ben mijn liefde voor mooie covers echter nooit kwijtgeraakt en hetzelfde geldt voor mijn afschuw van covers waaraan zichtbaar onvoldoende aandacht is besteed. Nog niet bekomen van de spuuglelijke cover van de nieuwe Paul Weller, werd mijn aandacht getrokken door de cover van Home van Hania Rani. De naam zei me eerlijk gezegd niets, maar op een of andere manier maakte de cover van haar album me nieuwsgierig naar de muziek. Deze muziek bleek vervolgens al even mooi en fantasierijk als de cover van haar album.
Hania Rani werd geboren in het Poolse Gdansk, maar heeft haar thuis tegenwoordig in Berlijn en Warschau. Home werd opgenomen in Amsterdam, Berlijn en Warschau en is de opvolger van het vorig jaar verschenen Esja. Het album werd naar verluidt begeerd door makers van films en documentaires en daar kan ik me iets bij voorstellen. Het album bevat uitsluitend pianoklanken en staat vol beeldende klanken, die zich nergens al te zeer opdringen. Esja werd vorig jaar vooral in het hokje neoklassiek geduwd en dat is ook het hokje waarin opvolger Home meestal terecht zal komen. Toch is Home een wat ander album dan zijn voorganger.
Ook op Home staat het mooie pianospel van Hania Rani centraal, maar de Poolse muzikante verrijkt haar muziek dit keer ook met elektronica en hier en daar wat vocalen. Het is wat mij betreft net wat spannender dan de muziek op haar vorige album, maar het beeldende karakter van haar muziek is gebleven.
Wanneer Hania Rani in de openingstrack van haar album begint te zingen moet ik nog steeds wat aan Kate Bush denken, maar vocalen spelen geen hele belangrijke rol op het album. Het is nog altijd het pianospel van Hania Rani dat de meeste aandacht trekt. Het is bijzonder fraai pianospel vol repeterende noten dat wel wat doet denken aan het pianospel op de soundtracks van Philip Glass en vooral Michael Nyman. Het is pianospel dat breed uitwaaiert, wat de muziek van Hania Rani een ruimtelijk karakter geeft. Elektronische accenten maken het geluid op Home nog wat spannender.
Het is nog altijd muziek die het goed doet ter ondersteuning van beelden, maar ook modern ballet zou er best mee uit de voeten kunnen. De muziek van Hania Rani is absoluut niet vies van experiment, maar desondanks is Home een album waarbij het heerlijk ontspannen is. De mooie en ruimtelijke klanken op het album nemen je mee naar surrealistische landschappen, waarna de vele bijzondere wendingen in de muziek van de Poolse muzikante je definitief wegslepen uit het leven van alledag.
Ik ben normaal gesproken niet zo gek op dit genre en ben er ook niet heel goed in thuis, maar bij eerste beluistering van Home was ik direct verkocht en sindsdien hoor ik alleen maar meer moois in de even rustgevende als geestverruimende klanken van Hania Rani. Een prachtig album om de dag mee te beginnen of juist af te sluiten, maar ook de rest van de dag is Home een album vol verleiding en betovering. Erwin Zijleman
De muziek van Hania Rani is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://haniarani.bandcamp.com.
Home van Hania Rani is verkrijgbaar via de Mania webshop: