De jaren rond de start van het nieuwe millennium staan niet bekend als de in muzikaal opzicht beste jaren van David Bowie, wat het ergste deed vrezen voor een album waar de platenmaatschappij van de Britse muzikant destijds geen heil in zag. Toy blijkt echter een verrassend sterk album, dat misschien niet moet worden gerekend tot de Bowie klassiekers, maar wel goed meedoet in de middenmoot van het geweldige oeuvre van de Britse muzikant. Bowie nam in 2000 een aantal songs die hij helemaal aan het begin van zijn carrière schreef opnieuw op en vertolkte ze samen met zijn live-band van dat moment met veel gevoel. Bowie is al vijf jaar niet meer onder ons en Toy laat nog maar eens horen hoe groot zijn talent was.
De muzikale erfenis van David Bowie is in goede handen, want wat is er sinds zijn trieste dood in 2016 veel muziek verschenen van de Britse muzikant. Zijn imposante oeuvre werd verrijkt met een aantal geweldige live-albums (vooral die van de Isolar en Isolar II tour zijn geweldig) en met een aantal lijvige box-sets die steeds weer een andere periode van zijn indrukwekkende carrière bestreken.
Vorige maand was er nog de fraaie box-set Brilliant Adventure, die muziek bevatte uit de periode 1992 tot en met 2001. Het is wat mij betreft zeker niet de beste periode van David Bowie, want albums als Black Tie White Noise, 1. Outside, The Buddha Of Suburbia, Earthling en Hours reken ik in ieder geval niet tot mijn favoriete Bowie albums. Ik haakte zelf af bij Tonight uit 1984, om pas bij The Next Day uit 2013 weer aan te haken.
Brilliant Adventure bevatte met Toy ook een album dat nog niet eerder was verschenen en dit album is deze week, mede ter ere van de 75e verjaardag van de Britse muzikant, ook nog als losse release uitgebracht. Helaas is er voor gekozen om ook van Toy weer een complete box-set te maken, want Toy (Toy:Box) bevat maar liefst 38 songs en bijna 2 uur en 40 minuten muziek, waardoor met name het vinyl peperduur is.
David Bowie nam Toy op in 2000, maar zijn platenmaatschappij zag er destijds geen heil in, waarna het album op de plank terecht kwam. Voor de echte Bowie fans was het album al bij elkaar te schrapen via B-kantjes en compilaties of via een redelijk makkelijk verkrijgbare bootleg, maar nu ligt het ook gewoon als compleet album in de winkel.
Op Toy staan een aantal songs uit de jonge jaren van David Bowie, maar dan in een nieuw jasje. Het zijn songs die nog deels onder de naam Davy Jones werden uitgebracht en bijna allemaal stammen uit een tijd waarin David Bowie nog met niet al te veel succes aan de weg timmerde, al staan er ook wel wat songs op die werden geschreven in zijn gloriejaren of pas decennia later.
Ik had, mede gezien de andere Bowie albums uit deze periode, geen hoge verwachtingen van het album, maar de songs op de vorige maand verschenen Brilliant Adventure vielen me zeker niet tegen. Nu ik er met nog veel meer aandacht naar heb geluisterd, vind ik Toy nog veel beter en kan het album de concurrentie met de albums die wel werden uitgebracht rond 2001 heel makkelijk aan.
Dat ligt deels aan de kwaliteit van de songs, maar David Bowie zingt ook geweldig en wordt ook nog eens fraai begeleid door zijn toenmalige liveband, die echt uitstekend op dreef is. Toy is in alles een typisch David Bowie album en het is een album waarop de Britse muzikant laat horen dat hij een geweldig crooner en een getalenteerd songwriter is.
Ik begrijp aan de ene kant wel dat de platenmaatschappij er in 2001 niet veel in zag, want Toy klinkt vaak wat nostalgisch en hoort, ondanks het feit dat de songs opnieuw werden ingespeeld, in veel gevallen eerder in de jaren 60 en 70 dan in het nieuwe millennium thuis. Aan de andere kant is Toy echt veel en veel beter dan de albums die in deze periode wel werden uitgebracht.
De Toy box-set bevat nog flink wat alternatieve mixes van de songs, maar het originele album bevalt mij met afstand het best. Toy hoort misschien niet bij de beste albums die Bowie heeft gemaakt, maar ik ken heel veel Bowie albums die minder zijn, waardoor Toy wat mij betreft een zeer aangename verrassing is. Erwin Zijleman
