Emily Jane White maakte in 2009 een verpletterende indruk met Victorian American, maar wist het niveau van dit album niet te evenaren op de albums die volgden. Deze albums gingen steeds voller en vooral zweveriger klinken, maar op het uit 2019 stammende Immanent Fire was de Amerikaanse muzikante weer op de goede weg. De lijn van dat album wordt doorgetrokken op Alluvion dat heerlijk dromerig klinkt. Het geluid op het album is nog altijd ruimtelijk, maar wel wat subtieler en ook dromeriger. Het past perfect bij de mooie stem van Emily Jane White die wederom een aantal donkere boodschappen voor ons heeft. Misschien niet zo goed als Victorian American, maar wel een van haar betere albums.
De Amerikaanse muzikante Emily Jane White is met Alluvion alweer toe aan haar zevende album. Sinds haar debuutalbum Dark Undercoat uit 2008 is er flink wat veranderd in haar muziek. Op haar debuutalbum maakte de muzikante uit Oakland, California, nog behoorlijk ingetogen en donkere folk en die lijn werd doorgetrokken op het werkelijk prachtige Victorian American uit 2009, waarop ook nog strijkers werden toegevoegd aan de aardedonkere klanken. Het is het album waarmee ik Emily Jane White ontdekte en het is nog altijd mijn favoriete album van de Amerikaanse muzikante, al deed het vergelijkbaar klinkende Ode To Sentience uit 2010 er niet heel veel voor onder.
Op Blood/Lines uit 2013 en They Moved In Shadow All Together uit 2016 werd de muziek van Emily Jane White opeens een stuk ruimtelijker en vooral ook zweveriger en klonk ze als een eigentijdse versie van Enya, wat niet altijd een genoegen was. Op het eind 2019 verschenen Immanent Fire deed de zweverigheid weer een stapje terug en hoorde ik, ondanks het flink andere geluid, weer wat meer van de oude Emily Jane White.
De lijn van Immanent Fire wordt doorgetrokken op het deze week verschenen Alluvion, dat me persoonlijk nog wat beter bevalt. De muziek van Emily Jane White is altijd donker geweest en ook Alluvion is geen album dat de zon doet schijnen. Het tijdens de coronapandemie opgenomen album staat in het teken van persoonlijk verlies en de wijze waarop we onze aarde langzaam maar zeker aan het vernietigen zijn en dat zijn geen thema’s die zich lenen voor zonnige klanken. Toch klinkt Alluvion zeker niet zo gedeprimeerd als de vroege albums van de Californische muzikante.
Emily Jane White heeft haar nieuwe album, samen met producer en multi-instrumentalist Anton Patzner voorzien van een redelijk subtiel geluid dat wordt gedomineerd door heldere gitaarlijnen op de voorgrond en wolken elektronica op de achtergrond. Het is het geluid dat we kennen van de vorige albums van de Amerikaanse muzikante al flirt Emily Jane White dit keer wat minder met new age en horen we hier en daar een vleugje postpunk en dreampop.
Alle vorige albums van Emily Jane White bleven wat mij betreft flink achter bij het wonderschone Victorian American, maar Alluvion komt absoluut dichter in de buurt. Alluvion ligt in het verlengde van zijn drie voorgangers, maar op een of andere manier vind ik dit album beter dan deze voorgangers. Het is lastig om hier de vinger op te leggen, maar Alluvion lijkt vooral wat minder volgepropt dan zijn voorgangers, die wel erg groots en meeslepend klonken.
Op Alluvion is er zowel in de muziek als in de zang wat meer ruimte en deze ruimte was de kracht van het vroege werk van de Amerikaanse muzikante. Zeker wanneer de elektronica gas terug neemt, klinkt de muziek van Emily Jane White wat folkier, maar ook als de elektronica en de strijkers wel van de partij zijn ontbreekt het zware gevoel van de vorige albums.
Fans van het eerste uur zullen waarschijnlijk blijven verlangen naar de ingetogen folk van de eerste albums van de muzikante uit Oakland, maar ik hoor inmiddels toch ook de schoonheid in het geluid van Emily Jane White 2.0 en deze schoonheid komt op Alluvion makkelijker en veel vaker aan de oppervlakte. Al met al een van haar betere albums (maar niet de beste). Erwin Zijleman
De muziek van Emily Jane White is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://emilyjanewhite.bandcamp.com/album/alluvion.