Van Halen gaf de hardrock in 1978 een nieuwe impuls met een net wat anders klinkend album, dat de tand des tijds verrassend goed heeft doorstaan en dat tot de dag van vandaag invloedrijk is gebleken
De hoogtijdagen van de 70s hardrock zaten er op toen de Amerikaanse band Van Halen in 1978 opdook met haar titelloze debuutalbum. Het is een album dat in 1978 wat anders klonk dan tot op dat moment gebruikelijk was, maar dat liefhebbers van het genre onmiddellijk aansprak, al is het maar vanwege het geweldige gitaarwerk van Eddie Van Halen. De muziek van Van Halen moderniseerde de hardrock en nam wat afstand van de door blues gedomineerde rockmuziek. Het leverde een album op dat decennia later nog altijd fris klinkt, wat zeker niet geldt voor de meeste andere hardrock albums uit deze periode. Voor mij persoonlijk is het ook het beste Van Halen album, maar hierover verschillen de meningen natuurlijk.
Als jochie van 14 jaar stond ik bij de kassa van Elpee in Den Haag met de LP Love Gun van de Amerikaanse hardrock band Kiss in mijn handen. De man achter de balie keek me misprijzend aan. “Nee joh, die moet je niet kopen, dat is echt niks” riep hij. Ik mompelde waarschijnlijk dat ik het album echt wilde hebben, ik was immers een groot Kiss fan en dit album ontbrak nog, maar daar nam de man achter de balie geen genoegen mee. Hij trok Love Gun uit mijn handen en dirigeerde me naar een van de koptelefoons die werden gebruikt om albums te beluisteren. “Deze moet je hebben, dit is de toekomst van de hardrock” zei de man en zonder dat ik wist wat me te wachten stond zette ik de wat versleten koptelefoon op mijn hoofd.
Vierenveertig jaar later kan ik concluderen dat de man achter de balie gelijk had. Love Gun van Kiss kocht ik een paar maanden later alsnog, maar het bleek inderdaad een stuk minder dan het album dat ik na de luistersessie bij Elpee mee naar huis nam (in mijn herinnering ook nog met “een knaak korting”). Ik luister tegenwoordig zelden meer naar hardrock, maar als ik dit album uit de kast trek of via Spotify door de oortjes laat komen, voel ik me weer even dat jochie van 14. Bovendien is het betreffende album voor mij inmiddels uitgegroeid tot een van de klassiekers in het genre.
Ik heb het over het titelloze debuut album van de Amerikaanse band Van Halen uit 1978. De band, met de Nederlandse broers Alex en Eddie Van Halen in de gelederen, zou met name in de jaren 80 uitgroeien tot een van de grootste Amerikaanse rockbands en heeft meerdere uitstekende albums op haar naam staan, maar voor mij is er nog altijd één album dat er bovenuit steekt en dat is het debuut uit 1978.
Het album opent overtuigend met de single Running With The Devil, dat alle kenmerken van het zo karakteristieke Van Halen geluid bevat. De diepe baslijnen van Michael Anthony, het zwaar aangezette drumwerk van Alex Van Halen, de temperamentvolle zang van David Lee Roth en natuurlijk het geweldige gitaarwerk van Eddie Van Halen, die stevige riffs speelt, maar ook tekent voor fantastische solo’s.
Eddie Van Halen zette zichzelf definitief op de kaart met de tweede track op het album, het uit een gitaarexplosie bestaande Eruption, dat door mijn moeder vast ‘kattengejank’ werd genoemd, maar dat ik nog altijd noot voor noot ken. Het is na het hitgevoelige Running With The Devil een gewaagde stap, maar het pakte fantastisch uit.
Het titelloze debuut van Van Halen bevat een serie geweldige songs, die wanneer het gaat om hardrock weinig concessies doen, al ontbreken de invloeden uit de blues bijna volledig, maar die ook stuk voor stuk makkelijk in het gehoor liggen. Het zijn ook songs waar een enorme vaart in zit, wat de muziek van Van Halen voorziet van veel energie.De covers van You Really Got Me van The Kinks en John Brim’s Ice Cream Man zijn misschien wat overbodig, maar ze hebben me nooit in de weg gezeten.
Het debuut van Van Halen is inmiddels bijna 45 jaar oud, maar vergeleken met andere hardrock albums uit de jaren 70, vind ik het debuut van de Amerikaanse band nog altijd fris klinken. Van Halen liep met een debuutalbum in 1978 ver achter de pioniers in het genre aan en mede hierdoor heeft het debuutalbum van de Amerikaanse band niet dezelfde status als de onbetwiste klassiekers in het genre. Voor mij is het debuut van Van Halen echter wel een onmiskenbare klassieker. De band gaf de hardrock in het jaar na de introductie van de punk een frisse impuls en die impuls blijkt de tand des tijds verrassend goed te hebben doorstaan. Dat had de medewerker van Elpee vierenveertig jaar geleden toch goed gehoord. Erwin Zijleman
De geremasterde versie van Van Halen van Van Halen is verkrijgbaar via de Mania webshop: