Avalon, de zwanenzang van de Britse band Roxy Music uit 1982, wordt over het algemeen minder hoog ingeschat dan de eerste vijf albums van de band, maar doet er echt niet voor onder
Het debuut van Roxy Music is dit jaar precies vijftig jaar oud, maar ook voor de zwanenzang van de band moeten we inmiddels veertig jaar terug in de tijd. Roxy Music stond de afgelopen decennia veelvuldig op het podium, maar de album productie van de band bleef in 1982 steken bij Avalon. Het was in mijn herinnering niet het slechtste, maar ook zeker niet het beste album van Roxy Music, maar mijn respect voor de zwanenzang van de Britse band is de afgelopen weken als een komeet omhoog geschoten. Op Avalon maakt Roxy Music een blauwdruk voor de popmuziek uit de jaren 80 en bereikt het een niveau dat de meeste volgelingen van de band niet zouden halen. Avalon klinkt prachtig en bijzonder sfeervol, maar het is ook een spannend album dat de grenzen van de band weer wat zou verleggen, voor de laatste keer helaas.
Het is dit jaar precies vijftig jaar geleden dat het titelloze debuut van de Britse band Roxy Music verscheen. Om de vijftigste verjaardag van het zeer invloedrijke album te vieren staan Bryan Ferry, Andy Mackay, Phil Manzanera en Paul Thompson later dit jaar op het podium, vooralsnog helaas alleen in het Verenigd Koninkrijk en in de Verenigde Staten.
Roxy Music is de afgelopen vijftig jaar niet altijd actief geweest, maar was met zeer grote regelmaat te vinden op de podia, ook in Europa. Alle reünies van de band hebben echter niet geleid tot uitbreiding van het studio oeuvre van de band, want dat is blijven steken op acht albums, waarvan er zes uit de jaren zeventig stammen en twee uit de jaren 80. Het in 1982 verschenen Avalon is daarom al veertig jaar de zwanenzang van Roxy Music en waarschijnlijk is het verstandig om dat zo te houden.
Avalon volgde in 1982 op Manifesto uit 1979 en Flesh + Blood uit 1980 en dat zijn twee albums die niet konden tippen aan klassiekers als Roxy Music, For Your Pleasure, Stranded, Country Life en Siren. Over Avalon zijn de meningen wat verdeeld, maar ik vind het persoonlijk een fantastisch album.
In mijn herinnering was Avalon een mooi, maar ook wel wat gezapig album, maar het was echt heel lang geleden dat ik het hele album had beluisterd. Ik heb het album, dat vooral bekend is van de hits More Than This en de titeltrack, de afgelopen weken herontdekt en vind Avalon inmiddels een spannend Roxy Music album dat de tand des tijds verrassend goed heeft doorstaan.
Het album, dat werd gemaakt met zo ongeveer de bezetting die later dit jaar op het podium staat, neemt afscheid van het jaren 70 geluid van Roxy Music en is in veel opzichten een blauwdruk voor de muziek die later in de jaren 80 veelvuldig zou worden gemaakt. De band experimenteert op Avalon met bijzondere ritmes, met hier en daar stevig aangezette drums en bassen en gooit er bovendien een flinke bak 80s synths tegenaan. De mooie gitaarlijnen van Phil Manzanera, de saxofoon bijdragen van Andy Mackay en natuurlijk de prachtige stem van Bryan Ferry maken het zo karakteristieke Roxy Music geluid compleet.
Het album werd geproduceerd door Rhett Davies en gemixt door Bob Clearmountain, die zou uitgroeien tot een van de belangrijke producers van de jaren 80. Avalon laat in de wat toegankelijkere tracks een zeer sfeervol geluid horen, dat zich als een warme deken om je heen slaat, maar veel meer dan in mijn herinnering zoekt de Britse band ook het avontuur.
Zeker wanneer alle instrumenten uit mogen pakken levert de band de inspiratie voor het werk waarmee Simple Minds niet veel later stadions zou vullen, maar ik hoor inmiddels toch ook vele lijntjes naar het jaren 70 werk van Roxy Music. Het is achteraf bezien lastig te begrijpen dat Avalon het laatste album van Roxy Music is geworden, want de band klinkt op haar zwanenzang buitengewoon geïnspireerd en echt geen moment uitgeblust.
Ik heb Avalon de afgelopen weken talloze keren beluisterd en vind het album alleen maar beter geworden. Roxy Music heeft een aantal onbetwiste klassiekers op haar naam staan met de eerste vijf albums die de band uitbracht. Avalon volgde in mijn geheugen op respectabele afstand, maar inmiddels schaar ik ook het laatste album van de band onder de Roxy Music klassiekers en van deze klassiekers vind ik Avalon zeker niet de minste. Erwin Zijleman
