28 oktober 2023

Angie McMahon - Light, Dark, Light Again

Angie McMahon maakte in de zomer van 2019 indruk met het rauwe en gruizige Salt en doet dat opnieuw met het veel voller en veelzijdiger ingekleurde Light, Dark, Light Again, waarop ze wederom imponeert als zangeres en als songwriter
Ik was in 2019 zeker gecharmeerd van het debuutalbum van Angie McMahon, maar kan me niet herinneren dat het album toen voor net zoveel kippenvel zorgde als bij de hernieuwde kennismaking eerder deze week. Angie McMahon heeft met Light, Dark, Light Again geen Salt 2.0 gemaakt, maar kiest voor een veelzijdiger, voller en verzorgder klinkend geluid. Het klinkt allemaal geweldig en ook dit keer maakt de Australische muzikante indruk met haar gepassioneerde zang. Het is misschien even wennen, maar wat zijn de songs op Light, Dark, Light Again goed. Angie McMahon was in 2019 een nog wat ruwe diamant, maar schittert volop op haar nieuwe album.



Het is alweer ruim vier jaar geleden dat de Australische muzikante Angie McMahon debuteerde met het uitstekende Salt. Het was een album vol ruwe gitaarlijnen en opvallend gepassioneerde zang en het was bovendien een album met intense songs, die soms aangenaam rammelden, maar je meestal ruw bij de strot grepen. Het is een album dat in de zomer van 2019 kon rekenen op zeer positieve recensies, maar dat aan het einde van dat jaar nauwelijks was terug te vinden in de jaarlijstjes. 

Toen ik het album er de afgelopen week weer eens bij pakte verbaasde ik me er in ieder geval over dat Salt mijn jaarlijstje niet heeft gehaald in 2019, want wat is het een geweldig album en wat vertolkt Angie McMahon haar songs met veel gevoel en passie op haar uiteindelijk toch wat ondergewaardeerde debuutalbum. In 2020 verscheen vervolgens nog een EP met een aantal tracks van Salt maar dan met alleen een piano en de stem van de Australische muzikante en ook dat smaakte naar veel meer. 

Op dat meer hebben we behoorlijk lang moeten wachten, maar deze week is dan eindelijk het tweede album van Angie McMahon verschenen. Nadat ik de afgelopen week toch behoorlijk in de ban was geraakt van het weergaloze Salt, begon ik met hooggespannen verwachtingen aan het tweede album van Angie McMahon en Light, Dark, Light Again heeft me zeker niet teleur gesteld. En dat ondanks het feit dat het tweede album van de Australische muzikante een flink ander album is geworden dan Salt of de Piano Salt EP. 

Light, Dark, Light Again opent met een bijna overweldigend geluid, dat buiten de krachtige stem van Angie McMahon nauwelijks herinnert aan haar debuutalbum. Het is een vol ingekleurd geluid, dat is aangevuld met natuurgeluiden. Die duiken ook op in de tweede track, maar dit keer is gekozen voor een net wat meer ingetogen geluid met zowel piano, gitaren en synths. Wanneer de gitaren gruiziger beginnen te klinken hoor je wat voorzichtige echo’s van Salt, maar vergeleken met het debuutalbum van de muzikante uit Melbourne klinkt Light, Dark, Light Again voller en rijker en bovendien een stuk gevarieerder. 

Ik moest er na de recente beluisteringen van Salt wel even aan wennen, maar ik was toch snel onder de indruk van het nieuwe geluid van Angie McMahon. De Australische muzikante heeft haar songs voller, maar ook zeer smaakvol ingekleurd en heeft nog altijd een eigenzinnig indie geluid, dat goed aansluit op de indiepop en indierock van het moment. De muzikante uit Melbourne heeft wederom een serie persoonlijke songs geschreven, die ze met hart en ziel vertolkt. De zang klinkt wat minder ruw dan op Salt, maar ook de vocalen op Light, Dark, Light Again komen behoorlijk hard binnen. 

Angie McMahon nam de basis van haar nieuwe album op in haar thuisbasis Melbourne, maar toog vervolgens naar Durham, North Carolina, waar ze werkte met de gerenommeerde producer Brad Cook (Waxahatchee, Snail Mail, Jess Williamson, Indigo De Souza), die een aantal topmuzikanten naar zijn studio haalde. Light, Dark, Light Again klinkt een stuk geproduceerder dan Salt, maar het is een prachtige productie, die de songs van Angie McMahon voorziet van een gevarieerder geluid, dat het oor zacht kan strelen, maar gelukkig kan de muziek van de Australische singer-songwriter ook nog incidenteel ontsporen. 

Iedereen die voor de bijl ging voor het ruwe Salt, zal waarschijnlijk even moeten wennen aan dit nieuwe album, maar ik sluit zeker niet uit dat dit album mijn jaarlijstje wel gaat halen, zeker als het wederom intense album zo blijft groeien als het na de eerste paar luisterbeurten heeft gedaan. Erwin Zijleman


Light, Dark, Light Again van Angie McMahon is verkrijgbaar via de Mania webshop: