23 oktober 2023

Emma Anderson - Pearlies

Emma Anderson schreef een aantal songs die terecht hadden moeten komen op het vierde album van de Britse band Lush, maar geeft op Pearlies een fraaie eigen draai aan deze songs, die gelukkig ook een flinke vleug Lush bevatten
Lush leek halverwege de jaren 90 uit te groeien tot een hele grote band, maar de zelf verkozen dood van de drummer van de band gooide roet in het eten. Lush zou nooit een vierde album uitbrengen, al was de band er in 2016 dicht bij. Emma Anderson, een van de frontvrouwen van de band, kwam na het laatste album van Lush niet verder dan twee albums met haar nieuwe band Sing-Sing, maar brengt nu dan eindelijk haar eerste soloalbum uit. Het is een album waarop meerdere echo’s van de muziek van Lush zijn te horen, maar de Britse muzikante slaat samen met James Chapman (Maps) ook andere wegen in, wat een aangenaam maar ook avontuurlijk album oplevert.



Emma Anderson stond in de tweede helft van de jaren 80 samen met Miki Berenyi aan de basis van de Britse band Lush, die in de eerste helft van de jaren 90 zou uitgroeien tot een van de vaandeldragers van de shoegaze en vooral dreampop. De band bracht met Spooky (1992), Split (1994) en Lovelife (1996) drie uitstekende albums uit, maar toen Lush drummer Chris Acland in 1996 een einde aan zijn leven maakte brak er iets in de band. Lush stopte er uiteindelijk mee, waarna een reünie in 2016 nog wel een EP opleverde, maar al snel viel wederom het doek waardoor Lush helaas nog altijd is blijven steken op slechts drie albums. 

Miki Berenyi en Emma Anderson gingen de afgelopen twee decennia vooral hun eigen weg, maar veel nieuwe muziek leverde dit niet op. Miki Berenyi dook een jaar of vier geleden op met haar nieuwe band Piroshka, wat een prima album opleverde, maar de afgelopen jaren stonden in het teken van het schrijven van haar zeker aan te bevelen autobiografie. Emma Anderson was net wat actiever met twee albums van haar nieuwe band Sing-Sing, maar ook dat is geen toonbeeld van productiviteit. 

Deze week verschijnt echter het eerste soloalbum van Emma Anderson, het eerste wapenfeit sinds het tweede album van Sing-Sing uit 2005 en de EP van Lush uit 2016. Pearlies werd gemaakt met de van de band Maps bekende James Chapman en bevat een aantal songs die eigenlijk bedoeld waren voor het vierde album van Lush. Wanneer je luistert naar Pearlies kun je je voorstellen hoe dit vierde album van Lush ongeveer geklonken zou hebben, maar het soloalbum van Emma Anderson klinkt net wat anders. 

Pearlies heeft het aangenaam dromerige dat we kennen van de muziek van Lush en ook de zang van Emma Anderson herinnert vrijwel onmiddellijk aan de hoogtijdagen van de Britse band, al liet ze in destijds de leadzang aan Miki Berenyi. Hier blijft het niet bij, want ook de breed uitwaaiende gitaarlijnen lijken zo weggelopen van de eerste drie albums van Lush. Voor die gitaarlijnen is overigens ook een beroep gedaan op Suede gitarist Richard Oakes, die in een aantal tracks opduikt en naast Emma Anderson en James Chapman de enige gastmuzikant is op het album. 

De songs op Pearlies zijn echter wel wat meer ingetogen dan de songs van Lush en missen de scherpe randjes van de songs van de Britse band. Emma Anderson kiest op haar solodebuut juist voor net wat dromerige songs, wat goed past bij haar stem, die minder makkelijk overeind zou blijven in een wat steviger geluid, maar prima past bij de sfeervolle klanken op Pearlies, waaraan ook flink wat synths zijn toegevoegd, die meer dan eens de gitaren overstemmen. 

Op Pearlies hoor je nog wel wat invloeden uit de dreampop, die mede door Lush op de kaart werd gezet, maar invloeden uit de folk en psychedelica zijn minstens even prominent aanwezig, waarna een vleugje Cocteau Twins het album voorziet van een bijzondere en soms wat mystieke sfeer. Wanneer de keyboards wat zwaarder worden aangezet en de gitaren even een stapje terug doen heeft de muziek van Emma Anderson overigens ook wel wat van Beach House. 

Als groot fan van Lush ben ik natuurlijk benieuwd hoe de songs op Pearlies zouden hebben geklonken in de Lush uitvoering, maar het eerste soloalbum van Emma Anderson valt me zeker niet tegen, al is het maar omdat Emma Anderson niet heeft geprobeerd om in haar eentje te klinken als de geweldige band, die door omstandigheden helaas maar drie albums uitbracht. Erwin Zijleman

De muziek van Emma Anderson is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse muzikante: https://emmaanderson.bandcamp.com/album/pearlies.


Pearlies van Emma Anderson is verkrijgbaar via de Mania webshop: