Ariella maakte deel uit van de bloeiende indiepop en indierock scene van Los Angeles, maar besloot na haar opleiding eens een jaartje in Nashville te gaan kijken. Dat is een wijs besluit geweest, want de impulsen uit Nashville die zijn te horen op haar debuutalbum CryBaby zorgen er voor dat de jonge Amerikaanse muzikante zich weet te onderscheiden van al die andere indiepop zangeressen uit Los Angeles. CryBaby is in muzikaal en productioneel opzicht een prima album en ondanks het feit dat Ariella zingt zoals dat binnen de indiepop momenteel gewoon is, laat ook haar zang een goede indruk achter. Het wordt steeds drukker in het genre, maar deze laat ik toch niet liggen.
Ik las pas mijn recensie van het debuutalbum van Phoebe Bridgers nog eens door. Stranger In The Alps is inmiddels net iets meer dan zeven jaar oud en wat is er in die zeven jaar veel veranderd. Ik vergeleek Phoebe Bridgers zeven jaar geleden met een aantal muzikanten die ze inmiddels al lang en ook ver voorbij is gestreefd. Inmiddels is ze echter zelf zo ongeveer het meest genoemde vergelijkingsmateriaal voor jonge vrouwelijke singer-songwriters in de indiepop.
Ook bij beluistering van CryBaby, het debuutalbum van de Amerikaanse muzikante Ariella, moest ik onmiddellijk aan Phoebe Bridgers denken. De vergelijking met Phoebe Bridgers is voor mij zo langzamerhand overigens al lang geen pré meer, want ik heb inmiddels stapels albums gehoord die me aan de muziek van een van de indiepop iconen van het moment doen denken. Ook het debuutalbum van Ariella schoof ik daarom in eerste instantie opzij, maar CryBaby heeft iets bijzonders dat me toch steeds weer naar het album trok.
Bij oppervlakkige beluistering klinken zowel de muziek als de zang van Ariella bekend in de oren, maar luister wat beter en je hoort dat de muzikante uit Los Angeles wel degelijk iets nieuws te bieden heeft. Dat hoorde ik in eerste instantie vooral in de instrumentatie van het album. Ariella verwerkt meer dan eens invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek in haar songs en is ook niet vies van een net wat steviger gitaargeluid.
Ook Phoebe Bridgers is natuurlijk niet vies van Amerikaanse rootsmuziek en indierock, maar CryBaby van Ariella klinkt toch anders. De in Los Angeles geboren en getogen muzikante verbleef een jaar in Nashville en dat hoor je op haar debuutalbum, dat met één been in Nashville en één been in Los Angeles staat.
Ik heb helaas nauwelijks informatie over CryBaby van Ariella en weet bijvoorbeeld niet wie het album heeft geproduceerd, maar ik ben wel onder de indruk van de productie van het album, dat in muzikaal opzicht veel spannender is dan in eerste instantie het geval lijkt en dat verschillende invloeden fraai combineert in een aansprekend maar ook voorzichtig eigenzinnig geluid.
Het is een geluid dat af en toe best stevig is aangezet, maar het is ook een geluid waarin de mooie stem van Ariella centraal staat. De Amerikaanse muzikante heeft een stem die lijkt op die van flink wat van haar soortgenoten, maar die ook hier en daar het experiment zoekt en zo ongeveer het eerste experiment met elektronisch vervormde stemmen dat me bevalt laat horen. Als Ariella niet zingt mogen de prima muzikanten die op het album te horen zijn (helaas kan ik ook hier geen informatie over vinden) de ruimte pakken, wat fraaie passages oplevert.
Ariella is volgens mij nog piepjong, waardoor de persoonlijke songs op het album vooral gaan over relatie- en coming of age perikelen, maar de muzikante uit Los Angeles kreeg ook al het nodige leed voor haar kiezen, wat je terug hoort in de songs met net wat meer melancholie. Het album klinkt sowieso wat donker en bedompt voor een album uit het zonnige Los Angeles, maar dat geeft het debuutalbum van Ariella ook een eigen gezicht.
De aandacht van de Amerikaanse muziekpers heeft Ariella helaas nog niet getrokken en buiten de VS kom ik nog helemaal niets over haar tegen, maar liefhebbers van vrouwelijke indiepop en indierock moeten dit album zeker eens een kans geven. Ik raak zelf steeds meer gecharmeerd van de muziek van Ariella. Erwin Zijleman
De muziek van Ariella is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://ariellafett.bandcamp.com/album/crybaby.