Bijna uit het niets verscheen eind 2022 een nieuw album van de Franse muzikante Louane. Het is een album dat volgde op drie albums (Chambre 12, Louane en Joie De Vivre) die binnen de Franse popmuziek met de allerbeste albums mee konden, maar op Sentiments sloeg Louane tijdelijk andere wegen in. Louane verwerkte altijd al invloeden van het traditionele Franse chanson in haar songs, maar op Sentiments domineren deze invloeden. De sobere klanken zorgen er voor dat de stem van Louane alleen maar mooier is en continu goed voor kippenvel. Ik heb een enorm zwak voor alle albums van Louane, maar Sentiments springt er voor mij duidelijk bovenuit.
Louane deed gisteren met het zeer emotionele maman voor Frankrijk mee aan het Eurovisie songfestival. Het land koos hiermee voor een van haar grote sterren, want dat is Louane in haar vaderland zeker. Een overwinning leverde het helaas niet op, maar dat zegt helemaal niets over de kwaliteiten van Louane, die inmiddels tien jaar prachtige muziek maakt.
Een piepjonge Louane (Emera), overigens de artiestennaam van Anne Peichert, deed ooit mee aan de Franse versie van The Voice en groeide vervolgens razendsnel uit tot een gevierde muzikante en minstens even succesvolle actrice. Ze debuteerde in 2015 met het uitstekende Chambre 12 waarop ze liet horen dat ze rijke traditie van het weemoedige Franse chanson kent maar ook niet vies is van eigentijdse en verleidelijke Franse pop.
Op Louane uit 2017 en Joie De Vivre uit 2020 perfectioneerde de Franse muzikante haar geluid en werd ze eigenlijk alleen maar beter. Die stijgende lijn werd doorgetrokken op het eind vorig jaar verschenen solo, waarop de balans wat doorsloeg richting pop, maar het was nog altijd zeer smaakvolle pop.
Het mooiste album van Louane tot dusver vind ik echter het in 2022 uitgebrachte Sentiments. Op Spotify staat ook het album Sentiments Heurex, dat uptempo en met veel elektronica ingekleurde versies van de songs op het originele album bevat, maar ik zou absoluut kiezen voor dit originele album, dat een stuk indrukwekkender is.
Sentiments is het album waarop Louane het dichtst tegen het Franse chanson aan kruipt en het verst blijft verwijderd van de aanstekelijke Franse popmuziek zoals die de laatste jaren wel vaker wordt gemaakt. Het is een kant van Louane die ook wel is te horen op haar andere albums, maar op Sentiments beperkt ze zich tot deze kant en omarmt ze het Franse chanson bovendien nog net wat steviger.
Sentiments is een spaarzaam ingekleurd album, dat in de basis genoeg heeft aan de piano en de stem van de Franse muzikante. Hier en daar worden wat fraaie orkestraties toegevoegd, maar Sentiments klinkt veel soberder dan zijn voorgangers. Sentiments verscheen in 2022 toen mijn jaarlijstje al vast stond, maar als dat niet het geval was geweest had het album ongetwijfeld de top 10 gehaald, wat alles zegt over de kwaliteit van Sentiments.
De stemmige pianoklanken en sfeervolle orkestraties passen misschien beter bij de herfst en de winter dan bij de lente en de zomer, maar toen ik in plaats van de bombast van het songfestival het album van Louane weer eens opzette was ik direct weer onder de indruk van het album uit 2022.
De relatief sobere klanken op Sentiments vragen heel veel van de zang op het album, maar Louane levert ook op dit terrein torenhoge kwaliteit. De Franse muzikante is op haar andere albums een uitstekende zangeres, maar de zang op Sentiments is nog een stuk mooier en indrukwekkender. Mede dankzij een aangenaam rauw randje behoort de stem van Louane tot de mooiste stemmen binnen de Franse pop van het moment, maar ze zingt op Sentiments ook met veel expressie en emotie.
Sentiments onderscheidt zich door de fraaie klanken en de echt geweldige zang, maar ook de sterke songs zorgen er voor dat Louane het in 2022 makkelijk won van de concurrentie binnen de Franse pop en de concurrentie in het net wat traditionelere segment. Erwin Zijleman
Sentiments van Louane is verkrijgbaar via de Mania webshop: