We hebben de afgelopen jaren absoluut niet te klagen over de beschikbaarheid van jonge en vooral goede soulzangeressen, maar sinds het wegvallen van Amy Winehouse en de keuze voor hitgevoelige pop door Adele en Duffy, kan wat nieuwe aanwas geen kwaad. Die nieuwe aanwas diende zich een paar jaar geleden al aan, maar vreemd genoeg wist de uit Nieuw-Zeeland afkomstige Gin Wigmore met het fantastische Holy Smoke uit 2009 geen potten te breken. Op haar internationale debuut overtuigde Gin Wigmore met een mix van soul, alt-country en rock ’n roll en vooral met een heerlijk rauwe soulstrot. Gastbijdragen van Ryan Adams en zijn band The Cardinals en de trefzekere productie van topproducer Mike Elizondo deden de rest. Toen ik Holy Smoke vorige week nog eens beluisterde was ik direct weer onder de indruk van de capaciteiten van Gin Wigmore en het verbaast me dan ook enorm dat ze nog steeds niet wereldberoemd is. In haar vaderland Nieuw Zeeland kreeg Holy Smoke vorig jaar al een opvolger, maar in Europa hebben we er wat langer op moeten wachten op Gravel & Wine. Het was het wachten in ieder geval meer dan waard, want Gravel & Wine is een verbluffend goede plaat. Vergeleken met Holy Smoke gaat Gin Wigmore op haar nieuwe plaat wat meer de kant van de soul op en dat is wat mij betreft een verstandige keuze. Vergeleken met de meeste van haar generatiegenoten valt Gin Wigmore op door een heerlijk rauw en doorleefd geluid. Ze klinkt alsof ze leeft op een dieet van whisky en zware shag. Dat is niet gezond, maar klinkt heel erg lekker. Net als Holy Smoke ademt Gravel & Wine de sfeer van het Zuiden van de Verenigde Staten en worden invloeden uit de soul net zo liefdevol omarmd als invloeden uit de country, blues en swamprock. Gin Wigmore beschrijft zich zelf in de openingszin als een zwart schaap en dat kan haar internationale carrière nog wel eens in de weg staan. Een zwart schaap zijn wanneer het gaat om de levenswandel wordt nog wel geaccepteerd (kijk maar naar Amy Winehouse), maar in muzikaal opzicht zwarte schapen hebben het zwaarder. Hoe vaker ik Gravel & Wine beluister, hoe verliefder ik word op de rauwe sound van Gin Wigmore, maar voor het grote publiek is het misschien net wat teveel van het goede. Ik hoop uiteraard dat ik het mis heb, want Gravel & Wine is een rauwe soulplaat die het grootste deel van de concurrentie doet verbleken, maar ook als ik het bij het juiste eind heb is er niets aan de hand. Gin Wigmore ’s Gravel & Wine is in dat geval een plaat die liefdevol en zonder gene kan worden omarmd door de ware muziekliefhebber. Die krijgt voor deze liefde een dampende en opwindende soulplaat die zijn gelijke niet kent. Wereldplaat! Erwin Zijleman
