The Emperors Of Wyoming is een Amerikaanse band die bestaat uit vier muzikanten die hun sporen in de muziek ruimschoots hebben verdiend. Drie van de vier leden van de band deden dit met niet al teveel succes, maar drummer Butch Vig is wereldberoemd. Deels als drummer van zijn band Garbage, maar vooral als producer van inmiddels tot klassiekers uitgegroeide rockplaten als Gish en Siamese Dream van The Smashing Pumpkins, 21st Century Breakdown van Green Day en vooral Nevermind van Nirvana. De titelloze debuutplaat van The Emperors Of Wyoming (de band werd overigens vernoemd naar een track op het debuutalbum van Neil Young) sluit in muzikaal opzicht niet direct aan op de bands waarmee Butch Vig eerder te maken had, maar laat bijzonder lekker in het gehoor liggende rockmuziek met flink wat rootsinvloeden horen. Deze is de ene keer wat meer ingetogen en de andere keer wat steviger en varieert van traditioneel klinkende countryrock en duistere bluesrock tot grootse rockmuziek die het goed zal doen op de Amerikaanse radio. De muziek van The Emperors Of Wyoming lijkt op van alles en nog wat, maar is door het brede palet dat de band bestrijkt uiteindelijk toch behoorlijk uniek. Wat me opvalt bij beluistering van deze plaat is het gemak waarmee de vier leden van de band muziek maken en het plezier waarmee dit gepaard gaat. Het debuut van The Emperors Of Wyoming is een plaat van vier muzikanten die niets meer hoeven te bewijzen en die daarom precies kunnen doen waar ze zelf zin in hebben. Het debuut van de band laat zich beluisteren als de plaat die The Rolling Stones nog niet gemaakt hebben (misschien omdat de stem van zanger Phil Davis me op een of andere manier wel wat aan Mick Jagger doet denken), maar heeft ook raakvlakken met de muziek van de in Europa wat ondergewaardeerde Tom Petty. De band heeft in Phil Davis een bijzonder getalenteerd zanger met een lekkere rauwe strot, heeft in de broers Frank en Pete Anderson twee snarenwonders in de gelederen en beschikt met Butch Vig natuurlijk over een prima producer en drummer. Het levert een plaat op die misschien niet direct opzien baart, maar die naarmate je hem vaker hoort steeds leuker, aangenamer en boeiender wordt. The Emperors Of Wyoming bestaat uit vier gelouterde muzikanten die doen waar ze goed in zijn en dat bovendien met heel veel passie doen. Dat is niet altijd genoeg om een memorabele plaat te maken, maar het debuut van The Emperors Of Wyoming is er wat mij betreft wel een. Erwin Zijleman
