Angel Olsen - Burn Your Fire For No Witness

Er wordt mij met enige regelmaat verweten dat ik veel teveel aandacht besteed aan vrouwelijke muzikanten. Daar probeer ik de laatste tijd zeker op te letten, maar feit blijft dat vrouwelijke muzikanten mij over het algemeen makkelijker verleiden dan hun mannelijke soortgenoten. Zo had ook Angel Olsen maar één poging nodig om mijn hart te winnen. Dat lukte haar vorig jaar niet met haar debuut Halfway Home, om de eenvoudige reden dat ik deze plaat vorig jaar over het hoofd heb gezien, maar met Burn Your Fire For No Witness was het direct raak. Burn Your Fire For No Witness is verschenen op het eigenzinnige Jagjaguwar label. Dit label is vooral bekend vanwege de wat stevigere gitaarbands, maar met Lia Ices en Sharon van Etten heeft Jagjaguwar ook al twee bijzonder eigenzinnige vrouwelijke singer-songwriters onder contract. Ook op Angel Olsen past het predicaat 'eigenzinnige vrouwelijke singer-songwriter'. De Amerikaanse muzikante werkte in het verleden met Bonnie ‘Prince’ Billy en heeft op haar tweede plaat de ingetogen folk verruild voor een wat stekeliger en meer band georiënteerd geluid. Burn Your Fire For No Witness is zeker geen zoete verleiding. De muziek van Angel Olsen wordt voor een belangrijk deel bepaald door de stem van de singer-songwriter uit Chicago. Olsen beschikt over een wat onvast en ongepolijst stemgeluid, dat bij een aantal lezers van deze BLOG ongetwijfeld een allergische reactie op zal roepen, maar dat mij op één of andere manier weet te raken. Kindamuzik.net heeft overigens de mooiste omschrijving bedacht voor de stem en de songs van Angel Olsen en deze omschrijving wil ik niemand onthouden: "Singer-songwriter Angel Olsen heeft een stem als een scheermes en ze laat haar liedjes klinken als open wonden". Enig muzikaal masochisme is mij kennelijk niet vreemd, want de stem van Angel Olsen doet iets met me en haar songs vind ik prachtig. Angel Olsen manifesteert zich op Burn Your Fire For No Witness wat mij betreft als een geweldig songwriter in de A-categorie. Ze laat zich in flink wat van haar songs hoorbaar beïnvloeden door PJ Harvey, maar Angel Olsen kan ook klinken als een rauwe versie van Lana Del Rey. Wanneer ze de elektrische gitaar verruild voor de akoestische, zoals in het lange en meeslepende White Fire, komen opeens invloeden uit een ver verleden (veel Leonard Cohen en zeker ook Joni Mitchell) aan de oppervlakte, maar door haar bijzondere manier van zingen en haar aparte stem blijft Angel Olsen een geval apart. Burn Your Fire For No Witness is een directe plaat waarop Angel Olsen geen compromissen sluit. Haar minder gepolijste songs zijn rauw, terwijl haar meer singer-songwriter georiënteerde songs aansluiten bij de tradities van het genre. Met name de wat rauwere songs onderscheiden zich nog niet heel nadrukkelijk van die van veel van haar soortgenoten, maar in combinatie met akoestische songs en songs met meer rootsinvloeden is het aanbod van Angel Olsen behoorlijk uniek. Ik was in eerste instantie bang dat de tweede plaat van Angel Olsen snel zou vervliegen en heb de plaat daarom wat langer laten liggen dan gebruikelijk. Inmiddels kan ik concluderen dat Burn Your Fire For No Witness nog een tijd aan kracht blijft winnen en daarom niet mag ontbreken tussen mijn krenten uit de pop. Erwin Zijleman