Wolfmoon - Wolfmoon

Een aantal weken geleden heb ik aandacht besteed aan de fraaie reissue van Too Many People In One Bed van Sandra Phillips. Het is een reissue die deel uit maakt van een serie reissues die het werk van de legendarische Swamp Dogg weer op de kaart moet zetten. In deze serie verscheen onlangs ook de nieuwe uitgave van het debuut van Wolfmoon, dat werd opgenomen in 1969, maar pas werd uitgebracht in 1973. Ook het debuut van Wolfmoon werd geproduceerd door Swamp Dogg en bevat onmiskenbaar zijn stempel. Wolfmoon is het alter ego van ene Tyrone Thomas, ook bekend als Little Tommy, uit Richmond, Virginia. Deze Little Tommy behoort volgens velen tot de grootste talenten met wie Swamp Dogg heeft gewerkt, maar net als Sandra Phillips zal de naam Wolfmoon bij de meeste muziekliefhebbers geen belletje doen rinkelen. Net als bij Sandra Phillips is sprake van groot onrecht, want wat is het debuut van Wolfmoon een geweldige plaat. Het is een plaat die perfect past in het hokje ‘southern soul’ en in dit hokje kan concurreren met de beste platen in het genre. Dat het debuut van Wolfmoon perfect in het hokje southern soul past betekent overigens niet dat Wolfmoon zich beperkt tot de vaste kaders van dit genre. Het debuut van Wolfmoon bevat ook invloeden uit de psychedelica en gospel en klinkt afwisselend trippy en toegankelijk. Little Tommy blijkt een prima zanger met een duidelijk eigen geluid. Hierdoor vertilt hij zich niet aan cover versies van klassiekers als People Get Ready, Proud Mary en I Had A Hammer en maakt hij indruk met zijn eigen songs. De reissue van Wolfmoon is ook mijn eerste kennismaking met de muziek van deze protegé van Swamp Dogg en het is een kennismaking die indruk heeft gemaakt. Het debuut van Wolfmoon stamt uit vervlogen tijden en dat hoor je, maar op een of andere manier klinkt de soulmuziek van Wolfmoon nog steeds spannend en urgent. Het debuut van Wolfmoon voelt aan als een vergeten soulklassieker. Het is een soulklassieker die overtuigt met moddervette soulklanken en een geweldige strot en verrast met psychedelische uitstapjes die niet altijd even goed te volgen zijn en de muziek van Wolfmoon iets mystieks en unieks geven. Een combinatie van southern soul en mystiek typeert het werk van Swamp Dogg en komt ook op het debuut van Wolfmoon uitstekend uit de verf. Met het debuut van Wolfmoon levert de serie reissues ter ere van Swamp Dogg voor de tweede keer in korte tijd een prachtplaat op en ik heb zo het idee dat er nog veel meer moois gaat volgen. Voorlopig ben ik echter nog lang niet uitgekeken op het briljante debuut van Wolfmoon; een debuut dat, net als dat van Sandra Phillips, de geschiedenis van de soulmuziek herschrijft. Erwin Zijleman