Er zijn alleen al in de Verenigde Staten talloze meisjes met gitaar die met hun muziek de aandacht proberen te trekken van een groot publiek. De vijver zit momenteel zo vol dat erkenning voor de meeste vrouwelijke singer-songwriters uit zal blijven, maar Julie Byrne lijkt er met haar debuut Rooms With Walls And Windows aardig in te slagen om flink wat aandacht te trekken en heeft inmiddels zelfs bij het kritische Pitchfork een prima rapportcijfer weten af te dwingen (en dat is zeldzaam in dit genre). Zelf had ik ook aan één keer horen meer dan genoeg om te vallen voor de muzikale charmes van Julie Byrne, maar wat maakt haar muziek nu zo bijzonder? De meeste songs op Rooms With Walls And Windows moeten het doen met akoestische gitaar en de aparte stem van Julie Byrne. Dat zou genoeg kunnen zijn wanneer haar muziek makkelijk in het gehoor ligt, maar dat is niet het geval. Julie Byrne maakt op haar debuut lastig te doorgronden folksongs. Het zijn folksongs die zich uiterst langzaam voortslepen en zowel in de instrumentatie als in de vocalen worden gekenmerkt door soberheid. Julie Byrne maakt precies de muziek die ze zelf wil maken en grijpt hierbij zowel terug op de jonge jaren van de Britse folk als op de eerste stapjes van de vrouwelijke singer-songwriters in de canyons rond Los Angeles. Aan de andere kant raakt de muziek van de singer-songwriter uit Seattle ook aan die van alternatievere folkies als Marissa Nadler en Jessica Pratt. Alle songs op de plaat beginnen bij het ingetogen maar zeker niet eenvoudige akoestische gitaarspel van Julie Byrne, dat al snel gezelschap krijgt van haar stem, die meerdere geluiden laat horen. Julie Byrne kan zwoel verleiden, maar kan ook pastoraal, emotievol of vlak klinken. Haar songs moeten het doen zonder duidelijke melodielijnen of refreinen, maar weten de aandacht toch feilloos vast te houden, zodat het onverwachte einde steeds weer een teleurstelling is. Rooms With Walls And Windows is de perfecte plaat om een vrije dag mee te beginnen, maar ook aan het eind van de avond heeft het debuut van Julie Byrne steeds weer een rustgevende werking. Pitchfork vergelijkt haar muziek met het vroege werk van Cat Power en de ondoorgrondelijke muziek van Grouper en dat is twee keer raak. Net als de jonge Cat Power slaagt Julie Byrne er in om meedogenloos te verleiden met intieme liedjes die lak hebben aan de conventies van het perfecte popliedje en net als Grouper roept Julie Byrne met haar muziek een sfeer op die je zowel gelukkig als bang maakt. Rooms With Walls And Windows is een plaat die ook bij de zoveelste beluistering weer nieuwe dingen laat horen. Het is een plaat die je vrijwel onmiddellijk dierbaar is zonder dat je kunt uitleggen waarom dat zo is. De meeste vrouwelijke singer-songwriters zullen moeten overtuigen met hun songs en vocalen. Julie Byrne overtuigt op minder grijpbare wijze. Rooms With Walls And Windows is een bijzondere plaat. Het is een plaat waarop in muzikaal en vocaal opzicht best wel wat valt af te dingen, maar laat de plaat (met name het vinyl klinkt geweldig) door de speakers, of beter nog de koptelefoon, komen en je bent verkocht. Julie Byrne is met Rooms With Walls And Windows een enorme aanwinst voor het genre, ook al weet ik nog steeds niet precies waarom. Deze plaat weerstaan is onmogelijk. Erwin Zijleman