Toen onlangs Lo Fi Dreams van Jeffrey Halford & The Healers op de mat plofte, moest ik flink graven in het geheugen.
Van de band uit Californië kende ik eigenlijk alleen het debuut Kerosene uit 1998, maar ook die plaat heb ik al een jaar of 18 niet meer beluisterd. De cover van Rainmaker uit 2015 herkende ik overigens ook, maar ik kan me niet herinneren dat ik deze plaat ooit uit het cellofaan heb gehaald (wat gezien de recensies overigens geen verstandige beslissing lijkt te zijn).
Lo Fi Dreams is gelukkig wel in de cd speler terecht gekomen, want wat is dit een aangename plaat. Jeffrey Halford en zijn band The Healers maakten op hun debuut al indruk met lekker in het gehoor liggende songs en af en toe lekker stevig bluesy gitaarwerk en dat doet de band eigenlijk nog steeds.
De titel van de nieuwe plaat verwijst niet naar de wens om eens rammelrock in songs van maximaal twee minuten te maken, maar naar de wens om een plaat op te nemen met vintage instrumenten en apparatuur. Dat moeten meer bands doen, want Lo Fi Dreams van Jeffrey Halford & The Healers is een van de best klinkende platen die ik de laatste tijd gehoord heb. Alles komt glashelder uit de speakers en dat draagt zeker bij aan het luisterplezier.
Wat nog veel meer bijdraagt aan het luisterplezier is het geweldige gitaarwerk van de Amerikaanse muzikant, die prachtig laid-back kan spelen, maar ook indruk maakt met stevige bluesy riffs.
Het gitaarwerk staat centraal in de instrumentatie op Lo-Fi Dreams, maar ook de andere muzikanten op de plaat, met een eervolle vermelding voor de pedal steel en het subtiele pianowerk, leveren vakwerk af en zetten een solide bandgeluid neer. Lo Fi Dreams overtuigt niet alleen in muzikaal opzicht, maar is ook in vocaal opzicht een sterke plaat.
Jeffrey Halford beschikt over een stem die gemaakt lijkt voor laid-back blues, waardoor de plaat het heerlijk doet op de achtergrond. Ook wanneer je de plaat met wat meer aandacht beluistert blijft de muziek van Jeffrey Halford & The Healers met gemak overeind en ook in de wat rauwere songs op de plaat, maakt de Amerikaan indruk.
Jeffrey Halford & The Healers hebben een fraai evenwicht gevonden tussen lekker in het gehoor liggende songs, muzikaal vuurwerk en voldoende avontuur, waardoor Lo Fi Dreams de aandacht makkelijk vasthoudt en ook nog eens steeds beter wordt.
Bluesrock staat centraal op de plaat, maar Jeffrey Halford en zijn band zijn ook niet vies van invloeden uit de folk, country, psychedelica, de rock ‘n roll en de rootsrock en Tex-Mex uit Texas, de oorspronkelijke thuisstaat van Jeffrey Halford. Deze invloeden kunnen neerslaan in zich langzaam voortslepende en traditioneel aandoende songs, maar Jeffrey Hallford trekt de gashendel af en toe ook flink open.
Het is niet eens zo makkelijk om te beschrijven wat zo goed is aan Lo Fi Dreams, want hele spannende dingen doen Jeffrey Halford & The Healers niet. Lo Fi Dreams is echter veel meer dan een degelijke rootsplaat. Daarvoor zijn het gitaarwerk en de rest van de instrumentatie te mooi, zingt Jeffrey Halford te goed en bevat Lo Fi Dreams teveel songs die flink boven de middelmaat uitsteken.
De nieuwe plaat van Jeffrey Halford en zijn band is smullen voor liefhebbers van bluesy rootsrock, maar ook liefhebbers van roots of rock in meer algemene zin zullen aangenaam verrast zijn door deze uitstekende plaat van een stel muzikanten dat wel wat meer aandacht verdient. Erwin Zijleman