Het was mijn eerste kennismaking met de muziek van de zoon van een Vietnam veteraan die de Verenigde Staten achter zich wilde laten en geluk zocht in Canada en het was een eerste kennismaking die ik niet snel zal vergeten.
Queen Mary Trash bleek na enige gewenning immers een waar meesterwerk dat behoorde tot de meest verrassende en de beste platen van het betreffende jaar. Ook het vijf jaar later verschenen Campfires On The Moon bleek een voltreffer en bevestigde voor mij dat Rodney DeCroo een uniek talent is.
Onlangs verscheen de opvolger van Campfires On The Moon en ook Old Tenement Man blijkt weer een buitengewoon fascinerende plaat. Direct in de openingstrack hoor je dat de singer-songwriter uit Vancouver zijn grenzen wederom heeft verlegd.
Rodney DeCroo kiest dit keer voor verrassend stevig gitaarwerk en een wat psychedelisch aandoend geluid. Het geeft zijn muziek iets rauws en dat past op een of andere manier prima bij zijn bijzondere stem, die in de wat meer ingetogen rootssongs op zijn vorige platen niet bij iedereen in goede aarde viel.
Rodney DeCroo zal technisch geen groot zanger zijn, maar mij wist hij op de vorige twee platen genadeloos te raken. Dat doet hij ook weer met Old Tenement Man met een stem die soms wat tegen de haren instrijkt, maar ook heel veel urgentie en emotie uitstraalt. Op zijn vorige platen hoorde ik af en toe wat van Bob Dylan, maar mede dankzij het donkere en behoorlijk rauwe geluid op de nieuwe plaat, hoor ik dit keer vooral iets van Lou Reed. Het is een voor de hand liggende associatie, zeker wanneer in Lou Reed On The Radio de naam van de helaas niet meer levende legende opduikt.
Old Tenement Man is door het behoorlijk stevige gitaarwerk en de puntige riffs een energieke plaat en ook dat past prima bij de stem van Rodney DeCroo die zich als een vis in het water lijkt te voelen in het ruigere jasje dat hij heeft gekozen voor zijn nieuwe plaat.
Zeker wanneer wat meer invloeden uit de psychedelica worden toegevoegd aan de songs doet het gitaarwerk af en toe denken aan dat van Neil Young, maar Old Tenement Man bevat af en toe ook heerlijk rechttoe rechtaan gitaarwerk dat in het genre waarin de Amerikaanse Canadees opereert nogal ongebruikelijk is.
In muzikaal en vocaal opzicht zit het wat mij betreft wel snor op Old Tenement Man, maar aan de songs moest ik dit keer iets langer wennen. Het wat stevigere jasje past Rodney DeCroo weliswaar uitstekend, maar levert bij eerste beluistering wat minder indringende songs op dan we van hem gewend zijn. Het is gelukkig maar een kwestie van tijd, want de songs op Old Tenement Man groeien snel, zeker wanneer je oor hebt voor de prachtige verhalen die Rodney DeCroo op zijn nieuwe plaat vertelt.
En zo is ook Old Tenement Man weer een fascinerende groeiplaat van een muzikant die lak heeft aan de conventies van de Amerikaanse rootsmuziek en precies doet waar hij zelf zin in heeft. Fascinerende muzikant, fascinerende plaat. Erwin Zijleman
Old Tenement Man van Rodney DeCroo zie ik nog niet in de platenzaken, maar het album kan wel worden verkregen via cdbaby: https://rodneydecroo.bandcamp.com/album/old-tenement-man.