In eerste instantie opgepikt uit de obscure jaarlijstjes over 2016, maar uiteindelijk kreeg deze prachtplaat gelukkig ook nog een Nederlandse release in 2017. Eerder omschreven als een van de mooiste ruwe diamanten die ik in tijden gehoord had en dat is een omschrijving die nog steeds op gaat voor de prachtplaat van de Australische Gabriella Cohen.
Gabriella Cohen is een singer-songwriter uit het Australische Melbourne, die tot dusver vooral bekend is als frontvrouw van de Australische rockband The Furrs. Na een op de klippen gelopen liefdesrelatie dook ze voor de afwisseling in haar uppie de studio in en tien dagen later lag er een prachtige breakup plaat.
Het is dat Phil Spector nog flink wat jaren achter de tralies zit, want anders was ik er van overtuigd geweest dat de oude meester Full Closure And No Details heeft geproduceerd. Het solodebuut van Gabriella Cohen is immers voorzien van een geluid vol echo’s naar de hoogtijdagen van Phil Spector’s Wall of Sound en zijn fameuze meidengroepen.
De Australische muzikante heeft hiernaast flink wat invloeden uit de dreampop en shoegaze in haar muziek gestopt en strooit verder driftig met invloeden uit de psychedelica en lo-fi. De laatste invloeden zorgen er voor dat Full Closure And No Details flink rammelt. Daar moet je tegen kunnen, maar persoonlijk vind ik het heerlijk.
Gabriella Cohen overtuigt op haar solodebuut met voor mij onweerstaanbare gitaarmuziek. Ze beschikt over een heerlijk dromerige, maar ook krachtige stem, die misschien nog wel het best is te omschrijven als een mix van Hope Sandoval en Bob Dylan. Met Hope Sandoval hebben we direct ook belangrijk vergelijkingsmateriaal te pakken, want Full Closure And No Details klinkt vaak als Mazzy Star dat is terug geflitst naar de jaren 60, om daar met Phil Spector een psychedelisch pareltje te maken. En net als Dylan slaagt Gabriella Cohen om je deelgenoot te maken van haar liefdesongeluk op een manier die bijna pijn doet.
Gabriella Cohen betreedt met haar solodebuut qua invloeden plat getreden paden, maar slaagt er desondanks in om anders te klinken dan de concurrentie. Ze doet dit door verrassende elementen als zweverige elektronica, strijkers of loeiende koeien (!) toe te voegen aan de instrumentatie of door opeens de tijd te nemen voor lang gitaargepingel.
Het zorgt ervoor dat Full Closure And No Details je langzaam maar zeker opzuigt in de wereld van Gabriella Cohen. Het is een wereld die even donker is gekleurd door haar liefdesbreuk, maar achter de donkere wolken zie ik al weer een flauw zonnetje opduiken.
Full Closure And No Details had me direct bij eerste beluistering al stevig te pakken, maar hoe vaker ik de plaat hoor, hoe mooier, indringender en indrukwekkender hij wordt. Als ik vandaag mijn jaarlijstje over 2016 zou moeten maken, zou ik zeker een plekje inruimen voor dit prachtdebuut van de Australische singer-songwriter. Full Closure And No Details is immers een van de mooiste ruwe diamanten die ik het afgelopen jaar heb gehoord. Erwin Zijleman