De vorige drie zijn me echt volledig ontgaan, maar toen de eerste noten van Expect The Best afwisselend associaties opriepen met Cowboy Junkies en Mazzy Star, wist ik dat Widowspeak een band naar mijn hart is.
De associaties met twee van mijn favoriete bands dankt Widowspeak voor een belangrijk deel aan de vocalen van Molly Hamilton, die het beste van Margo Timmins en Hope Sandoval lijkt te combineren.
Ook in muzikaal opzicht raakt Widowspeak zowel aan Cowboy Junkies als aan Mazzy Star. Van Cowboy Junkies heeft Widowspeak het fluisterzachte en bezwerende overgenomen, terwijl invloeden van Mazzy Star het geluid van de band hebben voorzien van gruizige, bezwerende en broeierige accenten.
Ik heb inmiddels ook naar de eerste drie platen van Widowspeak geluisterd en ook deze zijn zeer de moeite waard. Vergeleken met deze platen kiest de band uit Brooklyn op Expect The Best voor een net wat steviger, donkerder en psychedelischer geluid en dat bevalt me wel.
Het predicaat “steviger” moet voor het grootste deel van de plaat overigens flink worden gerelativeerd, want de muziek van Widowspeak vliegt vrijwel nergens uit de bocht. Het wat gruizigere gitaarwerk en de psychedelische sfeer voorzien de muziek van Widowspeak wel van meer dynamiek en zeggingskracht, waardoor Expect The Best vooralsnog mijn favoriete plaat van de band is.
Voor het schrijven van de songs voor de nieuwe plaat van Widowspeak keerde Molly Hamilton terug naar de plek waar ze opgroeide, Tacoma in Washington. Het herinnerde haar waarschijnlijk aan de hoogtijdagen van de grunge uit het nabijgelegen Seattle, want in een aantal songs op de plaat klinken subtiele invloeden uit de grunge door. Ook invloeden uit de Americana hebben hun weg gevonden naar het geluid van Widowspeak, wat van Expect The Best een veelzijdige en veelkleurige plaat maakt.
Het is een plaat waarvan ik zeer gecharmeerd ben. Gitarist Robert Earl Thomas III en de ritmesectie zetten op Expect The Best een heerlijk zweverig, zompig en atmosferisch geluid neer. Het is een geluid dat varieert van loom tot gruizig en het is een geluid dat uitstekend past bij de voor mij onweerstaanbare stem van Molly Hamilton, die de songs op de plaat een flink stuk optilt.
Bij oppervlakkige beluistering kan Expect The Best waarschijnlijk als saai worden ervaren, maar wanneer je je overgeeft aan de bezwerende klanken van Widowspeak staat Expect The Best garant voor een buitengewoon fascinerende luistertrip.
Het is een luistertrip die snel wint aan kracht en diepte en die niet onder doet voor het beste werk van de twee hierboven genoemde voorbeelden. Omdat Cowboy Junkies en Mazzy Star de afgelopen tijd niet al te productief zijn, omarm ik momenteel Widowspeak maar als de vaandeldragers van een genre dat behoort tot mijn favoriete genres.
Geen wonder dus dat ik Expect The Best schaar onder de grote verrassingen van de zomer van 2017, maar de kans dat de plaat verder gaat reiken is levensgroot Erwin Zijleman