Op deze plaat, die in Nederland overigens schandalig weinig aandacht heeft gekregen, pakte Titus Andronicus uit met een ruim anderhalf uur durende en uit maar liefst 29 songs bestaande rockopera.
Dit relikwie uit de jaren 70 werd door de band uit New Jersey op imponerende wijze tot leven gewekt en opgepoetst en maakte anderhalf uur diepe indruk met muziek die overduidelijk was beïnvloed door die van grootheden als staatgenoten Bruce Springsteen & The E Street Band, The Who (dat de rockopera ooit groot maakte), The Pogues, The Rolling Stones en The Clash, om maar een paar namen te noemen.
Het valt niet mee om een anderhalf uur durende rockopera qua grootsheid te overtreffen, maar het is Titus Andronicus gelukt met haar nieuwe plaat A Productive Cough. A Productive Cough moet het doen met een bescheiden aantal songs (7) en een bescheiden speelduur (46 minuten), maar verder is er niets bescheiden op de nieuwe plaat van de band rond voorman Patrick Stickles.
De band uit New Jersey werd dit keer aangevuld met maar liefst 21 extra muzikanten, die onder andere strijkers, blazers, keyboards en extra vocalen toevoegen aan het toch al imposante geluid van de band. Titus Andronicus liet zich op haar vorige platen al beïnvloeden door een groot aantal nogal ver uit elkaar liggende bands en doet er op A Productive Cough nog een schepje bovenop.
De band uit New Jersey laat zich dit keer nadrukkelijk beïnvloeden door het uitstapje richting traditionele Amerikaanse folk van Springsteen op We Shall Overcome: The Seeger Sessions, maar ook het grootse geluid van The E-Street Band, de vernieuwingsdrang van The Clash, de rauwe rock ’n roll van de Rolling Stones en de dronkemansliederen van The Pogues hebben hun sporen nagelaten op A Productive Cough.
Titus Andronicus liet op haar vorige platen ook altijd wel wat invloeden uit de punk horen, maar kiest dit keer vooral voor invloeden van eerder uit de jaren 70, waardoor de band hier en daar zomaar op kan schuiven richting de pompeuze (hard)rock waar de punks zich in de tweede helft van de jaren 70 nog zo tegen wilde afzetten, inclusief een wat overbodige en bijna negen minuten durende versie van de al door de Rolling Stones gecoverde en uitgemolken Dylan klassieker Like A Rolling Stone, waarvan de tekst voor de gelegenheid licht is aangepast (heiligschennis).
Het zijn voor een belangrijk deel dezelfde namen en invloeden die ik ook noemde in mijn recensie van de vorige plaat van Titus Andronicus, maar toch klinkt A Productive Cough flink anders dan The Most Lamentable Tragedy en de andere platen van de band.
Titus Andronicus heeft een plaat gemaakt die je hoofdschuddend terzijde schuift of die je koestert van de eerste tot de laatste noot; een tussenweg is er eigenlijk niet. Alleen op basis van de bovenstaande tekst zou ik waarschijnlijk kiezen voor de eerste reactie, maar sinds ik A Productive Cough heb beluisterd, kan ik er geen genoeg van krijgen.
Fascinerende plaat van een band die in Nederland veel te weinig aandacht krijgt. En de volgende keer graag in het voorprogramma van The Boss. Erwin Zijleman
De muziek van Titus Andronicus is ook te verkrijgen via de bandcamp pagina van de band uit New Jersey: https://titusandronicus.bandcamp.com/album/a-productive-cough.