12 oktober 2022

Sorry - Anywhere But Here

Het debuut van de Britse band Sorry werd overschaduwd door de coronapandemie, maar met het buitengewoon intrigerende en in razend tempo groeiende Anywhere But Here is de wraak van Sorry zoet
Ik las deze week van alles over het nieuwe album van de Britse band Sorry, maar op basis van alle woorden had ik nog geen idee hoe de muziek van de band uit Londen klinkt. Dat zal ook opgaan voor mijn woorden, want de muziek van de band rond Asha Lorenz en Louis O’Bryen is lastig te beschrijven. Anywhere But Here is een behoorlijk ongrijpbaar album, maar het is ook een wonderschoon album. Wonderschoon, maar aardedonker, want Sorry is vaak een wat beklemmend album. Het is een album dat zich niet makkelijk in een hokje laat duwen, maar iedere keer dat je naar het album luistert hoor je weer nieuwe dingen in de muziek van Sorry en is de indruk die de band uit Londen maakt nog wat groter.


Anywhere But Here van de Britse band Sorry wordt deze week stevig bewierookt door de Britse muziekpers, die een nieuwe hype lijkt te willen lanceren. Nu ga ik Britse hypes over het algemeen graag uit de weg, maar bij Sorry lijkt er toch meer aan de hand. De band komt om te beginnen niet uit de lucht vallen, zoals ik oorspronkelijk dacht. In 2020 verscheen immers al 925, het officiĆ«le debuutalbum van de band uit Londen en hierna bracht de band ook nog twee albums met thuis gemaakte demo’s uit. 

Sorry heeft bovendien Portishead’s Adrian Utley weten te strikken voor de productie van het nieuwe album en dat is zeker geen producer die zich voor het karretje van iedere hype laat spannen. Nog veel belangrijker is het feit dat Anywhere But Here een lastig te doorgronden maar uiteindelijk buitengewoon fascinerend album is. Met Anywhere But Here krijgt Sorry overeigens een tweede kans, want de eerste kans op succes werd ruw onderuit geschoffeld door de coronapandemie, die ervoor zorgde dat het debuutalbum van de band niet uitgroeide tot een van de sensaties van 2020. Twee jaar later heeft Sorry veel betere papieren, al is het jammer dat dit album niet voorafgaand aan het festivalseizoen is verschenen. 

De basis van Sorry wordt gevormd door jeugdvrienden Asha Lorenz en Louis O’Bryen, die al enkele jaren samen muziek maken. Op 925 kwam die muziek wat mij betreft nog niet helemaal uit de verf, maar op Anywhere But Here valt alles op zijn plek. Muziekliefhebbers die gevoelig zijn voor vallende blaadjes kunnen het tweede album van Sorry overigens beter naast zich neer leggen, want de Britse band maakt behoorlijk donkere muziek, ook al klinkt het nieuwe album van de band wel wat minder zwaarmoedig dan het debuut. 

Anywhere But Here is geen echt conceptalbum, maar in veel songs op het album staan Asha Lorenz en Louis O’Bryen stil bij het volwassen worden in Londen. Dat was ooit een bruisende metropool waar de kansen voor het oprapen lagen, maar als we het Britse tweetal mogen geloven is het inmiddels een deprimerende plek waar het voor de gemiddelde jong volwassene lastig overleven is. 

Het levert zoals gezegd een donker album op. Zowel de gitaren als de elektronica op het album hebben een voorkeur voor donkere of zelfs dreigende klanken en ook de ritmesectie lijkt het leven lang niet altijd door een roze bril te bekijken. Het contrasteert flink met de lome en bijna lieflijke zang van Asha Lorenz, al valt ook hier weinig vrolijkheid in te ontdekken. 

De donkere en dreigende muziek van Sorry klinkt op zich niet onbekend, maar toch vind ik het niet zo eenvoudig om de muziek van de Britse band in een hokje te duwen. Sorry is niet vies van invloeden uit de postpunk, maar kan ook overweg met de dansvloer. De muziek van de band heeft een hoog lo-fi gehalte, maar ondertussen zit het allemaal veel knapper in elkaar dan je denkt. Anywhere But Here is tenslotte vooral een gitaarplaat, maar een echte gitaarband vind ik de band uit Londen toch ook weer niet. 

Anywhere But Here is toch vooral een vat vol tegenstrijdigheden, dat soms subtiel en soms zwaar klinkt en soms ruw en soms toegankelijk, en het is een vat dat net zo makkelijk tegen de haren instrijkt als verleidt met wonderschone popliedjes. Ik ben nog lang niet klaar met dit album, maar durf al wel te concluderen dat dit niet de zoveelste hype is, maar een album dat over een maand of drie wel eens zo kan zijn blijven hangen dat de jaarlijstjes in beeld komen. Erwin Zijleman

De muziek van Sorry is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse band: https://sorrybanduk.bandcamp.com/album/anywhere-but-here.


Anywhere But Here van Sorry is verkrijgbaar via de Mania webshop: