26 november 2023

Camel - Nude (1981)

De Britse band Camel moderniseerde haar geluid vanaf het eind van de jaren 70, wat in 1981 resulteerde in het fraaie conceptalbum Nude, dat gelukkig weer beschikbaar is in fysieke en digitale vorm
De Britse band Camel stond in de jaren 70 wat in de schaduw van de grote symfonische rockbands, maar deed met haar albums zeker niet onder voor de grote bands in het genre. Net als deze bands moderniseerde Camel haar geluid vanaf het eind van de jaren 70 en deed dat, zeker achteraf bezien op prachtige wijze. Ik was aan het begin van de jaren 80 vooral gecharmeerd van Nude uit 1981 en het conceptalbum, dat deze week gelukkig weer opdook op de streaming media diensten, heeft de tand des tijds wat mij betreft verrassend goed doorstaan en doet zeker niet onder voor de door symfonische rock beïnvloede albums die destijds door de concurrentie werden gemaakt.



Aan het begin van de jaren 80 begon mijn muzieksmaak wat te verbreden, maar hield ik nog vooral van de breed uitgesponnen symfonische rock uit de jaren 70. De bands die verantwoordelijk waren voor deze muziek waren aan het begin van de jaren 80 overigens zelf al nadrukkelijk de grenzen van het genre aan het opzoeken. Een van de bands die hier achteraf bezien het best in slaagde was de Britse band Camel. 

De band rond gitarist en zanger Andrew Latimer maakte halverwege de jaren 70 nog grootse en meeslepende symfonische rock op albums als Snowgoose en Moonmadness, maar koos op het in 1978 verschenen Breathless voor een lichtvoetiger geluid, waarin invloeden uit de symfonische rock werden vermengd met invloeden uit de jazz en zeker ook de pop. Breathless was in de vroege jaren 80 zeker niet mijn favoriete album van Camel, maar opende wel de deur naar de albums die de band in de jaren 80 zou uitbrengen. 

Breathless wordt op AllMusic.com inmiddels het beste album van de Britse band genoemd, maar persoonlijk heb ik nog altijd meer met het in 1982 verschenen The Single Factor, dat volgens datzelfde AllMusic.com het minst geslaagde Camel album is, en vooral met het in 1981 uitgebrachte Nude, dat er wel goed van af komt op de Amerikaanse muziekwebsite. 

Liefhebbers van de muziek van de Britse band kwamen er op de streaming media diensten tot voor kort overigens bekaaid van af, want er was nauwelijks een album van de band te vinden. Dat veranderde deze week met de release van de lijvige box-set Air Born, waarin een heel groot deel van de muziek van de band is verzameld. Op hetzelfde moment is een groot deel van de catalogus van de band ook beschikbaar gemaakt op de streaming media diensten, waaronder Nude. 

Nude is voor mij met afstand het meest beluisterde album van de band rond Andrew Latimer, maar omdat de LP ergens op zolder staat had ik er echt al decennia niet meer naar geluisterd. Het was direct bij de hernieuwde kennismaking een feest van herkenning en wat mij betreft ook een geslaagde nieuwe kennismaking. Nude klinkt ruim veertig jaar later misschien wel wat gedateerd, maar ik vind het ook nog altijd een fris klinkend album. 

Nude is een conceptalbum dat het verhaal vertelt van de Japanner Hiroo Onoda. De Japanse militair maakte in 1945 deel uit van de Japanse strijdkrachten die waren gelegerd op de Filippijnen, maar toen er in augustus 1945 definitief een einde kwam aan de Tweede wereldoorlog zat Hiroo Onoda diep verscholen in de jungle. De Tweede wereldoorlog eindigde voor Hiroo Onoda pas in 1974, toen zijn toenmalige commandant hem wist te overtuigen van het einde van de oorlog bijna dertig jaar eerder. Het is een bijzonder verhaal dat prachtig wordt uitgewerkt door Camel. 

De Britse band leunt op Nude hier en daar nog zwaar tegen de symfonische rock uit de jaren 70 aan, maar slaagt er in om invloeden uit het genre te combineren met invloeden uit de pop. Met name het melodieuze gitaarwerk van Andrew Latimer, dat wel wat lijkt op het gitaarwerk van David Gilmour van Pink Floyd, en zijn wat dromerige zang klinken prachtig in de geremasterde versie en nog mooier in de als bonus toegevoegde nieuwe mix, maar ook de beeldende instrumentale, de saxofoon partijen van Mel Collins en de wat ambient klinkende passages en keyboard partijen komen beter uit de verf. Wat mij betreft dus heel goed nieuws dat een groot deel van het oeuvre van de Britse band eindelijk weer te beluisteren is op Spotify en de andere streaming media diensten. En wat beleef ik zelf weer veel plezier aan Nude. Erwin Zijleman


Nude van Camel is verkrijgbaar via de Mania webshop:
LP (2023 remastered), 29,99 euro
CD, 19,99 euro