Er is absoluut een relatie tussen muziek en de seizoenen. Lentealbums zijn vaak fris en lichtvoetig, zomeralbums zonnig en broeierig, terwijl de in de herfst en winter uitgebrachte albums vaak zwaar en donker zijn. In de laatste categorie kan ik momenteel geen beter voorbeeld bedenken dan Unbecoming van Vyva Melinkolya. De muzikante uit Louisville, Kentucky, kiest op haar nieuwe album voor een bijzonder laag tempo, bouwt hoge gitaarmuren op en zingt wat onderkoeld. Het voorziet Unbecoming van een ijzige en bij vlagen aardedonkere sfeer. Dat ligt in eerste instantie wat zwaar op de maag, maar langzaam maar zeker ontdek je steeds meer moois op dit fascinerende album.
Er verschenen de afgelopen week meerdere albums met een behoorlijk donkere afbeelding op de cover. Het past uitstekend bij het huidige en aankomende jaargetijde, maar een donker getinte cover betekent natuurlijk nog niet dat de muziek ook donker is. In het geval van Unbecoming van Vyva Melinkolya zijn de cover en de muziek overigens wel congruent, want Unbecoming is een donker of zelfs aardedonker album.
Vyva Melinkolya is het alter ego van de Amerikaanse muzikante Angel Diaz, die eerder dit jaar ook al een mini-album uitbracht met collega muzikant Madeline Johnston, beter bekend als Midwife. Dat album heb ik afgelopen voorjaar niet opgemerkt en ook de vorige twee albums van Vyva Melinkolya kende ik tot voor kort niet. Het zijn albums die zich flink hebben laten beïnvloeden door de shoegaze uit de jaren 90, al ligt het tempo op de eerste twee albums van het alter ego van Angel Diaz wel wat lager.
De muzikante uit Louisville, Kentucky, schreef de songs voor haar nieuwe album Unbecoming volgens haar bandcamp pagina al in 2020 en nam ze gedurende een periode van twee jaar op. Het is een periode die samenviel met het grootste deel van de coronapandemie en met meerdere Amerikaanse lockdowns. Het heeft vast bijgedragen aan de wat desolate sfeer op het album, want vrolijk word je niet van de muziek op Unbecoming.
Het is muziek die net wat anders klinkt dan die op de eerdere albums van Vyva Melinkolya, want invloeden uit de shoegaze hebben wat aan terrein verloren. Het tempo ligt op Unbecoming nog een stuk lager dan op de eerdere albums van de Amerikaanse muzikante en ook hier zal de coronapandemie waarschijnlijk een rol hebben gespeeld. Omdat het tempo zo laag ligt wordt Unbecoming vooral in het hokje slowcore geduwd en daar is wel wat voor te zeggen.
Angel Diaz nam haar nieuwe album op in diverse studio’s in Louisville en nam zelf gitaar, piano, lapsteel, samples en zang voor haar rekening. Een muzikant genaamd Chyype tekende voor bas en drums, waarna alleen nog wat backing vocals van onder andere Ethel Cain en Midwife en spoken word werden toegevoegd. Naast de loodzware bas en drums hoor ik overigens vooral gitaren en ook die zijn behoorlijk zwaar aangezet. Angel Diaz bouwt hoge en gruizige gitaarmuren en drones, wat de donkere sfeer in haar songs nog wat duisterder maakt.
Ook het bijzonder lage tempo en de wat naar de achtergrond gemixte en onderkoeld klinkende zang voorzien de muziek van Vyva Melinkolya van een bijna desolate en wat beklemmende sfeer. Ik zou er op een mooie zomeravond niets van moeten hebben, maar op een donkere herfstavond waarop de regen voor de zoveelste keer met bakken uit de hemel komt en het wereldnieuws minstens net zo donker is, doet Unbecoming wat met me.
Het is misschien even wennen aan het zwaar aangezette geluid, de wat eenvormige klanken, de monotone zang, het bijzonder lage tempo en de duistere sfeer, maar wanneer je eenmaal gegrepen wordt door de muziek van Melinkolya ontvouwt zich een intrigerende en uiteindelijk wonderschone luistertrip, waarin steeds meer mooie details opvallen. Unbecoming is zeker geen album dat ik dagelijks zal opzetten, maar op zijn tijd is de donkere muziek van Vyva Melinkolya wonderschoon. Erwin Zijleman
De muziek van Vyva Melinkolya is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://vyva-melinkolyaky.bandcamp.com/album/unbecoming-2.