Michael Weston King - I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier
Hoe houdt Michael Weston King het vol? De Britse muzikant draait inmiddels al een jaar of twintig mee, maar is ondanks meerdere uitstekende platen nog altijd een grote onbekende. De platen die hij gedurende de jaren 90 maakte met zijn band The Good Songs werden in kleine kring de hemel in geprezen, maar wie heeft ze in de kast staan? Hetzelfde geldt eigenlijk voor de soloplaten die Michael Weston King de afgelopen tien jaar heeft gemaakt. Van deze platen trok het uitstekende A New Kind Of Loneniless (2006) op zijn minst enige aandacht, maar de meeste soloplaten van Michael Weston King werden zelfs door de liefhebbers van het genre waarin de Brit opereert volledig genegeerd. Onlangs verscheen I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier en ook deze plaat dreigt weer tussen wal en schip te vallen. Het is doodzonde, want ook de nieuwe plaat van Michael Weston King is weer een hele mooie. I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier is een conceptplaat waarop Michael Weston King een aantal bekende protestsongs uit het verleden bij elkaar harkt en hier vervolgens een aantal eigen songs aan toevoegt. Het is een risicovol concept, want probeer je maar eens staande te houden tussen klassieke songs van onder andere Bob Dylan, Phil Ochs, Bobby Darin en Jim Ford. Michael Weston King slaagt hier echter uitstekend in en bewijst andermaal dat hij een uitstekend songwriter is. I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier bevat nogal wat antioorlogsongs uit de jaren 70, maar deze zijn 40 jaar na dato helaas nog net zo actueel als op het moment van de release. Het zijn songs die Michael Weston met hart en ziel vertolkt, waarbij niet alleen zijn indringende voordracht, maar ook de prachtige instrumentatie in positieve zin opvalt. In een aantal songs is deze instrumentatie uiterst sober, maar zo af en toe mag de pedal steel behoorlijk los gaan, wat in combinatie met de gepassioneerde zang van Michael Weston King een maximaal effect sorteert. Michael Weston King heeft nooit een geheim gemaakt van zijn bewondering voor Bob Dylan en Townes van Zandt en ook op I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier klinken deze inspiratiebronnen nadrukkelijk door. Aan de andere kant heeft Michael Weston King een geheel eigen geluid en slaagt hij er in om zelfs klassiekers uit een ver verleden volledig naar zijn eigen hand te zetten. I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier is hierdoor een prachtige kennismaking met de muziek van Michael Weston King geworden. Een kennismaking die door het hoge niveau van deze plaat dwingt tot verdere kennismaking met de man’s oeuvre in het verleden en de toekomst. Erwin Zijleman
Hoe houdt Michael Weston King het vol? De Britse muzikant draait inmiddels al een jaar of twintig mee, maar is ondanks meerdere uitstekende platen nog altijd een grote onbekende. De platen die hij gedurende de jaren 90 maakte met zijn band The Good Songs werden in kleine kring de hemel in geprezen, maar wie heeft ze in de kast staan? Hetzelfde geldt eigenlijk voor de soloplaten die Michael Weston King de afgelopen tien jaar heeft gemaakt. Van deze platen trok het uitstekende A New Kind Of Loneniless (2006) op zijn minst enige aandacht, maar de meeste soloplaten van Michael Weston King werden zelfs door de liefhebbers van het genre waarin de Brit opereert volledig genegeerd. Onlangs verscheen I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier en ook deze plaat dreigt weer tussen wal en schip te vallen. Het is doodzonde, want ook de nieuwe plaat van Michael Weston King is weer een hele mooie. I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier is een conceptplaat waarop Michael Weston King een aantal bekende protestsongs uit het verleden bij elkaar harkt en hier vervolgens een aantal eigen songs aan toevoegt. Het is een risicovol concept, want probeer je maar eens staande te houden tussen klassieke songs van onder andere Bob Dylan, Phil Ochs, Bobby Darin en Jim Ford. Michael Weston King slaagt hier echter uitstekend in en bewijst andermaal dat hij een uitstekend songwriter is. I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier bevat nogal wat antioorlogsongs uit de jaren 70, maar deze zijn 40 jaar na dato helaas nog net zo actueel als op het moment van de release. Het zijn songs die Michael Weston met hart en ziel vertolkt, waarbij niet alleen zijn indringende voordracht, maar ook de prachtige instrumentatie in positieve zin opvalt. In een aantal songs is deze instrumentatie uiterst sober, maar zo af en toe mag de pedal steel behoorlijk los gaan, wat in combinatie met de gepassioneerde zang van Michael Weston King een maximaal effect sorteert. Michael Weston King heeft nooit een geheim gemaakt van zijn bewondering voor Bob Dylan en Townes van Zandt en ook op I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier klinken deze inspiratiebronnen nadrukkelijk door. Aan de andere kant heeft Michael Weston King een geheel eigen geluid en slaagt hij er in om zelfs klassiekers uit een ver verleden volledig naar zijn eigen hand te zetten. I Didn't Raise My Boy To Be A Soldier is hierdoor een prachtige kennismaking met de muziek van Michael Weston King geworden. Een kennismaking die door het hoge niveau van deze plaat dwingt tot verdere kennismaking met de man’s oeuvre in het verleden en de toekomst. Erwin Zijleman