Rose Elinor Dougall - Without Why
Rose Elinor Dougall maakte deel uit van de originele bezetting van The Pipettes; het damestrio dat vier jaar geleden gehuld in vrolijke polkajurkjes met haar debuut Meet The Pipettes op bijzonder aanstekelijke wijze de girlpop van Phil Spector deed herleven. Binnenkort verschijnt een nieuwe cd van The Pipettes, maar Rose Elinor Dougall is niet meer van de partij (de andere twee leden van het eerste uur overigens ook niet). Inmiddels ligt wel haar eerste soloplaat, Without Why, in de winkel. Je hoeft niet lang naar Without Why te luisteren om te kunnen concluderen dat Rose Elinor Dougall solo hele andere muziek maakt dan met The Pipettes. Ook op Without Why begint Rose Elinor Dougall bij de girlpop van Phil Spector, maar dit keer eindigt ze er niet. Without Why bevat een elftal uiterst veelzijdige popsongs die slechts de prima stem van Rose Elinor Dougall als overeenkomst hebben. Rose Elinor Dougall blijkt op Without Why niet alleen zeer veelzijdig, maar ook uiterst trefzeker. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit of ze je aanstekelijke Motown pop, bitterzoete dreampop, authentiek aandoende Britse folk, donkere Britpop, psychedelische 60s pop of eigenwijze indiepop voorschotelt; in alle genres kan Rose Elinor Dougall uitstekend uit de voeten. De grote diversiteit op Without Why werkt overigens niet alleen in Dougall’s voordeel. Iedereen zal zijn favorieten hebben op deze plaat en iedereen zal dan ook wensen dat Rose Elinor Dougall zich tot een bepaald genre had beperkt. Ook ik heb absoluut mijn voorkeuren, maar persoonlijk vind ik dat alle songs op Without Why goed zijn voor een mooi rapportcijfers. Without Why valt niet alleen op door prima vocalen en kwalitatief goede en aanstekelijke popsongs, maar weet ook in muzikaal en productioneel opzicht te boeien en te verrassen. Het zal waarschijnlijk nog wel even duren voor Rose Elinor Dougall niet meer wordt gezien als zangeres van The Pipettes, maar met het uitstekende Without Why heeft ze zich eigenlijk al losgemaakt van het korte maar hevige bestaan als Pipette. Van de nieuwe cd van The Pipettes verwacht ik helemaal niets, maar Rose Elinor Dougall voorspel ik op basis van het gebodene op Without Why een hele mooie toekomst tussen de betere eigenzinnige popzangeressen van het moment. Erwin Zijleman
Rose Elinor Dougall maakte deel uit van de originele bezetting van The Pipettes; het damestrio dat vier jaar geleden gehuld in vrolijke polkajurkjes met haar debuut Meet The Pipettes op bijzonder aanstekelijke wijze de girlpop van Phil Spector deed herleven. Binnenkort verschijnt een nieuwe cd van The Pipettes, maar Rose Elinor Dougall is niet meer van de partij (de andere twee leden van het eerste uur overigens ook niet). Inmiddels ligt wel haar eerste soloplaat, Without Why, in de winkel. Je hoeft niet lang naar Without Why te luisteren om te kunnen concluderen dat Rose Elinor Dougall solo hele andere muziek maakt dan met The Pipettes. Ook op Without Why begint Rose Elinor Dougall bij de girlpop van Phil Spector, maar dit keer eindigt ze er niet. Without Why bevat een elftal uiterst veelzijdige popsongs die slechts de prima stem van Rose Elinor Dougall als overeenkomst hebben. Rose Elinor Dougall blijkt op Without Why niet alleen zeer veelzijdig, maar ook uiterst trefzeker. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit of ze je aanstekelijke Motown pop, bitterzoete dreampop, authentiek aandoende Britse folk, donkere Britpop, psychedelische 60s pop of eigenwijze indiepop voorschotelt; in alle genres kan Rose Elinor Dougall uitstekend uit de voeten. De grote diversiteit op Without Why werkt overigens niet alleen in Dougall’s voordeel. Iedereen zal zijn favorieten hebben op deze plaat en iedereen zal dan ook wensen dat Rose Elinor Dougall zich tot een bepaald genre had beperkt. Ook ik heb absoluut mijn voorkeuren, maar persoonlijk vind ik dat alle songs op Without Why goed zijn voor een mooi rapportcijfers. Without Why valt niet alleen op door prima vocalen en kwalitatief goede en aanstekelijke popsongs, maar weet ook in muzikaal en productioneel opzicht te boeien en te verrassen. Het zal waarschijnlijk nog wel even duren voor Rose Elinor Dougall niet meer wordt gezien als zangeres van The Pipettes, maar met het uitstekende Without Why heeft ze zich eigenlijk al losgemaakt van het korte maar hevige bestaan als Pipette. Van de nieuwe cd van The Pipettes verwacht ik helemaal niets, maar Rose Elinor Dougall voorspel ik op basis van het gebodene op Without Why een hele mooie toekomst tussen de betere eigenzinnige popzangeressen van het moment. Erwin Zijleman