En nu ligt er dan het titelloze debuut van de gelegenheidsband Big Red Machine, waarop naast Justin Vernon en Aaron Dessner ook leden van The National, Richard Reed Perry van The Arcade Fire en zangeressen Lisa Hannigan en Phoebe Bridgers zijn te horen.
De eerste plaat van Big Red Machine is een bijzondere plaat, al moest ik in eerste instantie wel wat wennen aan het aparte geluid. De muziek van de gelegenheidsband heeft natuurlijk raakvlakken met de laatste platen van Bon Iver en The National, maar is ook op een bijzondere manier anders. Centraal staan vaak wat zompig klinkende ritmes, die je steeds op het verkeerde been zetten. De rest van de instrumentatie draait wat om deze ritmes heen en zoekt een evenwicht tussen minimalistisch en complex.
Bij beluistering van de muziek van Big Red Machine had ik associaties met de muziek van Elbow, met de muziek die Robbie Robertson ooit maakte, maar vooral met de baanbrekende platen die Peter Gabriel aan het begin van de jaren 80 maakte en die nog steeds als vernieuwend kunnen worden getypeerd. Big Red Machine sleurt de klanken waarmee Peter Gabriel aan het begin van de jaren 80 opzien baarde nog wat verder de toekomst in.
Justin Vernon en Aaron Dessner doen dit met de al eerder genoemde tegendraadse ritmes en wat minimalistisch aandoende instrumentatie, maar het tweetal experimenteert ook met invloeden uit de eigenzinnige R&B, funk en triphop en sleept er, zeker wanneer de vocalen meerstemmig zijn, ook nog een laagje gospel bij.
Het levert een plaat op die hopeloos intrigeert. Zeker bij eerste beluistering is de muziek van Big Red Machine behoorlijk ongrijpbaar, maar overtuigt de band ook met hemeltergend mooie gitaarlijnen, benevelende synths en wat weemoedige of juist vervormde zang.
Zeker de tracks die wat dichter bij de muziek van Bon Iver of The National blijven overtuigen uiteindelijk vrij makkelijk, maar ook de complexere songs die in eerste instantie veel minder houvast bieden, blijken van een bijzondere schoonheid en intensiteit.
Deze schoonheid en intensiteit hoor je alleen wanneer je met veel aandacht naar de muziek van Big Red Machine luistert. Wat bij oppervlakkige beluistering hier en daar zelfs wat zeurderig klinkt, heeft bij aandachtige beluistering opeens iets dat je makkelijk bij de strot grijpt.
Ik vind het debuut van Big Red Machine ook na herhaalde beluistering zeker geen plaat voor alle momenten, maar op de momenten waarop de muziek van het tweetal tot zijn recht komt, is de impact van deze bijzondere plaat genadeloos en smaakt de samenwerking van de twee naar veel en veel meer. Erwin Zijleman
De muziek van Big Red Machine is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://bigredmachine.bandcamp.com/album/big-red-machine.