De Limburgse band DeWolff blijft verbazen. De band verrijkt haar door 70s bluesrock geïnspireerde muziek dit keer met flink wat soul, funk en zelf een beetje disco, maar ook voor de liefhebber van rauwe bluesrock valt er genoeg te genieten op dit met eenvoudige middelen opgenomen album. Bas en drums kwamen uit de sampler, waarna gitaar, keyboard, mondharmonica en zang live werden toegevoegd. “A 50$ album that sounds like a million bucks” noemt de band het zelf en daar kan ik na enige gewenning alleen maar in mee gaan. DeWolff zet weer een volgende stap en het is er een die steeds mooier en onmisbaarder wordt.
Bij het opnemen van Tascam Tapes liet de band zich inspireren door de muziek die eerder in de toerbus voorbij was gekomen en dat was zo te horen opvallend veel soul, disco en funk, al is de band de blues en de rock gelukkig ook niet vergeten.
Tascam Tapes werd met beperkte middelen opgenomen en dat hoor je ook wel. Drums en bas kwamen uit de sampler, waarna gitaar, keyboards, mondharmonica en zang live werden toegevoegd. Het is een opnameproces dat goed past bij de muziek van DeWolff. Tascam Tapes opent rauw en bluesy, maar staat ook vol zwoele soul, moddervette funk en een vleugje disco.
De muziek van DeWolff leek altijd al muziek van een paar decennia geleden en het gevoel dat je naar een album uit de jaren 70 aan het luisteren bent is bij beluistering van Tascam Tapes alleen maar sterker geworden. De bluesy wortels van de band komen goed tot zijn recht in het voor DeWolff begrippen betrekkelijk ingetogen geluid.
De bluesy gitaarlicks komen prachtig uit de speakers en combineren fraai met de heerlijk soulvolle zang op het album. Wanneer DeWolff kiest voor de blues schuurt het dicht tegen The Black Keys aan, zonder ook maar een moment onder te doen voor de Amerikaanse band. In de meeste tracks heeft het bluesy geluid van DeWolff echter een soulinjectie gekregen.
Het heerlijk zompige gitaargeluid wordt gecombineerd met soulvolle samples van bas en drums, waarna zweverige synths het geluid van DeWolff hier en daar ook nog eens voorzien van een psychedelisch tintje of een snufje disco. Nog meer dan de vorige albums van DeWolff heeft Tascam Tapes een 70s feel, maar het is een 70s album dat ik nog niet in de kast had staan.
Tascam Tapes klinkt aan de ene kant als een snel in elkaar gefrommeld tussendoortje dat de verveling in de toerbus, in motels en backstage moest tegengaan, maar aan de andere kant is het een ijzersterk album dat ondanks de speelduur van maar net iets meer dan een half uur een waardevolle aanvulling vormt op de vorige albums van de band.
Het gitaarwerk op het album is net als op de vorige albums onweerstaanbaar lekker, de zang is door de soulvolle accenten uitstekend en ook de synths vallen in positieve zin op, maar het knapst vind ik misschien nog wel de gesampelde ritmes, die steeds weer net wat anders klinken, maar er ook steeds weer in slagen om de muziek van DeWolff een groovy feel te geven. De samples waren waarschijnlijk een stuk duurder dan de eenvoudige viersporenrecorder die werd gebruikt voor het opnemen van het album, maar het was het geld waard.
In het begin is het misschien even wennen, maar hoe vaker ik naar Tascam Tapes luister, hoe beter ik het album vind. Het is een album dat ik waarschijnlijk vaker ga beluisteren dan de vorige albums van de band, die in het genre in Nederland op eenzame hoogte staat, maar ook internationaal gezien opzien moet gaan baren met het soulvolle Tascam Tapes. Erwin Zijleman