Mike Polizze laat de gruizige rock van zijn bands, met hulp van stadgenoot Kurt Vile, achter zich op zijn eerste soloalbum, dat direct overtuigt maar vervolgens alleen maar beter wordt
Long Lost Solace Find van Mike Polizze verovert je onmiddellijk op een broeierige zomeravond, maar blijkt vervolgens een album met meerdere gezichten. Soms herinnert het album aan vervlogen tijden, maar minstens net zo vaak klinkt het eigentijds. Soms lijkt het heerlijk losjes gespeeld, maar het gitaarwerk is ondertussen om je vingers bij af te likken. Vriend Kurt Vile speelt mee en helpt uiteindelijk een flinke concurrent in het zadel. Long Lost Solace Find is een heerlijk ontspannen album met folky songs, maar het is ook een album dat je iedere keer weer nieuw dingen laat horen. Midden in de zomer verschijnt een debuut dat er zeer toe doet.
Mijn interesse voor het album werd eerder deze week wel gewekt door het feit dat het album van de Amerikaanse muzikant het album van de maand is in het september (!) nummer van het gerenommeerde Britse muziektijdschrift Uncut, waardoor ik toch nog vlak voor de release van het album kennis kon maken met het debuutalbum van Mike Polizze.
Het is een album dat gemaakt lijkt voor de zomerse dagen die we dit jaar met enige regelmaat voorgeschoteld krijgen. De muziek van Mike Polizze is loom, dromerig en het grotendeels akoestische geluid op Long Lost Solace Find is absoluut te omschrijven als warmbloedig of zonnig.
Long Lost Solace Find is het eerste soloalbum van Mike Polizze, die de afgelopen jaren aan de weg timmerde met zijn bands Birds Of Maya en Purling Hiss. Waar deze bands vooral stevige en vaak wat gruizige rockmuziek maakten, is de muziek op het soloalbum van Mike Polizze te omschrijven als melodieus en folky.
Het deed me bij eerste beluistering wel wat aan de muziek van Kurt Vile denken en dat is niet alleen een vriend van Mike Polizze, maar hij is ook te horen op diens debuutalbum. De twee bevriende muzikanten bespeelden zelf alle instrumenten die zijn te horen op het album, dat werd opgenomen door de van The War On Drugs bekende opnametechnicus Jeff Ziegler.
Akoestische en elektrische gitaren domineren het geluid op het album, maar er duiken ook onder andere orgels, een dobro, een harmonica en zelfs een trompet op. Long Lost Solace Find werd opgenomen in Philadelphia, Pennsylvania, ook de thuisbasis van zowel Mike Polizze als Kurt Vile, maar het album klinkt alsof het ergens in een schuur op het platteland werd opgenomen en dat is absoluut positief bedoeld.
De muziek van Mike Polizze straalt op een of andere manier rust uit, waardoor het album het uitstekend doet op de broeierige zomeravond waarop ik deze recensie type. Je hoort goed dat Mike Polizze en Kurt Vile het album nagenoeg live opnamen, maar de wat losse sfeer op het album komt de kwaliteit alleen maar ten goede.
Het akoestische fingerpicking gitaarspel op het album is ondertussen bijzonder fraai en ook de lome zang van Mike Polizze bevalt me zeer. Long Lost Solace Find is een album dat nadrukkelijk associaties oproept met folk, folkrock en nog wat andere muziek uit het verleden, maar het sluit ook naadloos aan op de muziek van muzikanten uit het heden als Steve Gunn en natuurlijk Kurt Vile. Het album van de muzikant uit Philadelphia klinkt soms bijna retro, maar het volgende moment is het toch weer muziek die alleen in het heden kan zijn gemaakt.
Uncut heeft het album zoals gezegd uitgeroepen tot het album van de maand in haar onlangs verschenen nieuwe editie en daar kan ik me volledig in vinden. Het solodebuut van Mike Polizze is immers niet alleen een album dat een broeierige zomeravond voorziet van de juiste soundtrack, maar het is ook een album dat iedere keer dat je het hoort weer net wat beter is. Het uitdrukking “don’t judge a book by its cover” blijkt maar weer eens waar. Erwin Zijleman
De muziek van Mike Polizze is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://mikepolizze.bandcamp.com.
Long Lost Solace Find van Mike Polizze is verkrijgbaar via de Mania webshop: