Ik moest na het wonderschone Carousel wel even wennen aan het nieuwe album van de Amerikaanse singer-songwriter Carson McHone, maar ben inmiddels behoorlijk onder de indruk van het album. Het is een album dat anders klinkt dan zijn voorganger, wat de verdienste is van producer Daniel Romano, die zijn voorliefde voor een volle instrumentatie en invloeden uit de jaren 70 niet kon onderdrukken. Het blijk na enige gewenning prima te passen bij de geweldige stem van Carson McHone, die wederom indruk maakt als zangeres. Het levert een bijzonder album op, dat na enige gewenning steeds aangenamer, mooier en zeker ook interessanter wordt.
Carson McHone was pas 16 toen ze voor het eerst als muzikante opdook op de podia van haar thuisbasis Austin, Texas. Haar debuutalbum Goodluck Man uit 2015 deed niet heel veel, maar met het eind 2018 in de Verenigde Staten en begin 2019 in Europa verschenen Carousel oogstte de Amerikaanse muzikante flink wat lof. En terecht.Carson McHone was bij het verschijnen van Carousel nog behoorlijk jong, maar het album klonk verrassend doorleefd en volwassen en hoorde absoluut bij de mooiste rootsalbums van dat moment.
De tour die volgde op het album had een zegetocht moeten worden, maar eindigde abrupt toen het coronavirus de wereld in haar greep kreeg. 2020 bracht Carson McHone uiteindelijk toch nog wat moois toen ze in het huwelijk trad met de Canadese muzikant Daniel Romano. De twee begonnen aan het eind van 2020 in Ontario al met het opnemen van de opvolger van Carousel en die opvolger is deze week dan eindelijk verschenen.
Carson McHone heeft het door haar zo geliefde Austin inmiddels verruild voor de Canadese thuisbasis van haar kersverse echtgenoot en deze heeft zich ook stevig bemoeid met het deze week verschenen Still Life. De eerste tracks op het album zijn mijlenver verwijderd van de wat traditionele Amerikaanse rootsmuziek die Carson McHone op Carousel maakte. Het zijn wat stevigere en behoorlijk vol klinkende songs die nadrukkelijk het stempel van Daniel Romano dragen.
De Canadese muzikant heeft de eerste twee songs op het album volgestopt met scheurende gitaren, keyboards en een saxofoon en laat bovendien zijn liefde voor de jaren 70 maar weer eens blijken. Het zijn songs die zich, zeker bij eerste beluistering, wat minder makkelijk weten te onderscheiden dan de intiemere songs op het vorige album van Carson McHone, maar dankzij haar geweldige stem blijft het bijzonder aangenaam.
De jonge Texaanse muzikante maakte op haar vorige album al heel veel indruk met haar stem, maar op Still Life klinkt ze nog wat zelfverzekerder en kan ze wat mij betreft mee met de besten in het genre. Dat hoor je nog wat beter wanneer het behoorlijk volle geluid van de eerste tracks wordt verruild voor meer ingetogen klanken en de rootsmuzikante Carson McHone weer hier en daar opduikt, samen met de mooie verhalen.
Ook de meer ingetogen en wat traditioneler klinkende songs op het album verraden overigens nadrukkelijk de hand van producer Daniel Romano, die de open ruimte vult met uiteenlopende instrumenten en bovendien aanstekelijke 60s en 70s koortjes toevoegt. Het klinkt aangenaam en bekend, maar ondertussen zit het allemaal razend knap in elkaar.
Ik had Carson McHone persoonlijk liever met een wat minder uitbundige instrumentatie gehoord en met een instrumentatie die wat dichter bij de Amerikaanse rootsmuziek blijft, maar de Amerikaanse singer-songwriter houdt zich vrij makkelijk staande en maakt ook met dit album indruk met haar geweldige stem. Het is een stem die eenvoudig verleidt en overtuigt in de rijk ingekleurde songs op het album, maar die wat mij betreft imponeert in de soberder ingekleurde songs als de sobere slottrack, waarin ook de hoeveelheid melancholie flink wordt opgevoerd en ik een vleugje Alison Moorer hoor.
Na enige gewenning valt er overigens heel veel op zijn plek in het hier en daar stevig door de jaren 70 beïnvloede geluid op het album, dat er voor zorgt dat Carson McHone een rootsalbum heeft gemaakt dat duidelijk anders klinkt dan de meeste andere rootsalbums van het moment, wat haar siert. Ik vind het vooralsnog alleen maar mooier worden, wat de conclusie rechtvaardigt dat Carson McHone het weer heeft geflikt. Erwin Zijleman
De muziek van Carson McHone is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://carsonmchone.bandcamp.com/album/still-life.
