07 februari 2022

Black Country, New Road - Ants From Up There

Precies een jaar na het terecht zo geprezen debuut, keert de Britse band Black Country, New Road terug met een nieuw album dat anders, toegankelijker, intiemer, intenser maar vooral nog een stuk indrukwekkender is
Het etiket postpunk wordt tegenwoordig makkelijk op albums gedrukt, maar past niet op het tweede album van de Britse band Black Country, New Road. Invloeden uit de postpunk zijn niet helemaal verdwenen op het album, maar spelen een ondergeschikte rol. Het geldt voor alle invloeden, want de muziek van de band uit Londen is een bonte mix van van alles en nog wat. Vergeleken met het debuut klinkt album nummer twee iets toegankelijker, maar dat is een relatief begrip. Ants From Up There is een intens en donker album vol demonen, maar ook een album vol geweldige muziek, die als je de songs op het album vaker hoort alleen maar mooier wordt. Black Country, New Road is de belofte ver voorbij.


For The First Time, het debuutalbum van de Britse band Black Country, New Road, werd vorig jaar nogal eens in het hokje postpunk geduwd. De muziek van de band uit Londen bevatte inderdaad wel wat invloeden uit de postpunk, maar For The First Time was toch vooral het spreekwoordelijke vat vol tegenstrijdigheden met ook flink wat invloeden uit de jazz, postrock, folk en klezmer, om maar wat invloeden te noemen. 

Met haar debuut positioneerde Black Country, New Road zich ergens tussen Shame en Black Midi in en tekende het voor een debuutalbum dat absoluut behoorde tot de meest enerverende van 2021. Deze week keert Black Country, New Road terug met haar tweede album. Ants From Up There zou naast het tweede album ook zomaar de zwanenzang van de band kunnen zijn of in ieder geval van de huidige bezetting van de band, want voorman Isaac Wood kondigde vlak voor de release van het album zijn vertrek aan. 

Het is zeker geen stil vertrek geworden, want met Ants From Up There lost de band de torenhoge belofte van haar debuut moeiteloos in. Na een kort intro waarin de ook op het debuut zo dominant opduikende blazers opduiken, begint de Britse band ambitieus aan haar tweede album. Chaos Space Marine opent met blazers, viool en een piano, maar slaat al snel om in een voor Black Country, New Road begrippen bijna toegankelijke song. 

Isaac Wood laat de praatzang op het nieuwe album deels achter zich en zingt alle demonen vol overgave van zich af in een intense track. Het doet wel wat denken aan The Arcade Fire ten tijde van Funeral, maar de eerste echte song op het album is ook een typische Black Country New Road song. De band heeft nog altijd lak aan genres en sleept er van alles bij. 

Het fraaie Concorde opent vervolgens ingetogen en stemmig, maar ook in deze zes minuten durende track blijft de uitbarsting niet uit. De band uit Londen heeft het pad van haar debuutalbum zeker niet verlaten, maar ik hoor duidelijk minder postpunk op Ants From Up There en zeker in de ingetogen songs zijn deze invloeden zelfs volledig verdwenen. 

Ook het fraaie Bread Song laat ruim zes minuten lang vooral ingetogen muziek horen en valt hiernaast op door de gekwelde zang van Isaac Wood. Het is zang die niet bij iedereen in de smaak zal vallen, maar het bevalt me persoonlijk beter dan de praatzang van alle hippe postpunk bands van het moment. 

In muzikaal opzicht is Ants From Up There meer ingetogen en ook wel wat toegankelijker dan het debuutalbum, maar er valt weer veel te genieten. De ritmesectie speelt geweldig, de gitaarlijnen draaien prachtig in elkaar, viool en piano zorgen voor stemmige accenten en steeds weer is er een belangrijke rol voor de saxofoon, die (buiten het instrumentale Mark's Theme) nergens heel nadrukkelijk op de voorgrond treedt, maar desondanks vaak een hoofdrol opeist. 

Het tweede album van Black Country New Road is misschien toegankelijker dan het debuut van de band, maar het is in het geval van de band uit Londen een relatief begrip. Ants From Up There is een album vol tempowisselingen en verassende wendingen en misschien wat minder een vat vol tegenstrijdigheden, maar zeker in emotioneel opzicht wel een licht explosief vat. 

Zeker wanneer de band subtiel speelt en mooie gitaarlijnen combineert met sfeervolle pianoklanken en steeds weer die geweldige saxofoon, komt alles aan op de zang van Isaac Wood, die hier en daar klinkt Nick Cave, maar dan nog wat desolater. Het is direct bij eerste beluistering al indrukwekkend, maar Ants From Up Here wordt vervolgens alleen maar mooier en imponeert steeds meer. Erwin Zijleman

De muziek van Black Country, New Road is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse band: https://blackcountrynewroad.bandcamp.com/album/ants-from-up-there.


Ants From Up There van Black Country, New Road is verkrijgbaar via de Mania webshop: