Het uit Liverpool afkomstige duo King Hannah maakt op I'm Not Sorry, I Was Just Being Me geen geheim van de belangrijkste inspiratiebronnen. Toch is de muziek van het tweetal veel meer dan een beetje van Portishead, Mazzy Star en PJ Harvey. Zeker bij aandachtige beluistering verandert het debuut van King Hannah al snel in een even bezwerende als betoverende luistertrip, waarin veelkleurig gitaarwerk wordt gecombineerd met triphop achtige ritmes en met de bijzondere stem van Hannah Merrick, die het beste van haar voorbeelden weet te verenigen en afwisselend indringend, rokerig, ruw en verleidelijk klinkt. Even de tijd gunnen dit album, maar hierna wordt het alleen maar mooier.
King Hannah is een duo uit Liverpool dat bestaat uit Hannah Merrick en Craig Whittle. Na een aantal geweldige singles en een uitstekende EP waren de verwachtingen hooggespannen voor het debuut van het Britse tweetal en dat debuut is deze week verschenen. I'm Not Sorry, I Was Just Being Me maakt de hooggespannen verwachtingen wat mij betreft waar, al was dat niet direct evident.
Het eerdere werk van de band deed me onder andere denken aan de muziek van PJ Harvey, Mazzy Star en Portishead en dat zijn alle drie persoonlijke favorieten. Het zijn invloeden die terugkeren op het debuut van de twee en die meer dan eens prachtig samensmelten tot King Hannah songs.
I'm Not Sorry, I Was Just Being Me opent prachtig met A Well-Made Woman dat zich in eerste instantie langzaam voortsleept met uit de triphop weggelopen gitaren en ritmes en de stem van Hannah Merrick, die het beste van Beth Gibbons, PJ Harvey en Hope Sandoval weet te verenigen. Naarmate de track vordert begint het wat meer te schuren met wat steviger gitaarwerk, maar King Hannah houdt de bezwering vast.
Het deed me ook direct denken aan de muziek die Lera Lynn maakte voor het tweede seizoen van de buitengewoon beklemmende tv-serie True Detective en in deze serie zou ook de muziek van King Hannah niet misstaan. Ook in andere wat duistere tv-series zou de muziek op I'm Not Sorry, I Was Just Being Me overigens niet misstaan.
De openingstrack is prachtig, maar zeker bij eerste beluistering van het album viel me op dat het tweetal uit Liverpool op de rest van het album niet al teveel meer varieert, al mag ook Craig Whittle een keer de leadvocalen voor zijn rekening nemen en ontsporen de gitaren de ene keer net wat meer dan de andere keer.
Zeker toen ik wat snel door de songs heen wandelde leek het gebrek aan variatie de achilleshiel van I'm Not Sorry, I Was Just Being Me, maar dit is geen album dat je vluchtig of oppervlakkig moet beluisteren. Toen ik het debuut van King Hannah voor het eerst met de koptelefoon beluisterde en me volledig onderdompelde in het debuut van Hannah Merrick en Craig Whittle wist de band me moeiteloos twaalf songs en ruim drie kwartier lang in een wurggreep te houden.
King Hannah doet dat in eerste instantie met de bezwerende stem van Hannah Merrick, die geen geheim maakt van haar grote voorbeelden, maar wel overtuigt met zang die je makkelijk de muziek van de band in weet te trekken. Het is met name de zang die de muziek van King Hannah boven het maaiveld uittilt, maar er is meer.
Ook het gitaarwerk van Craig Whittle is niet zo eenvormig als hier en daar wordt gesuggereerd. In een aantal tracks blijft hij dicht bij de gitaarlijnen uit de triphop, maar het gitaarwerk kan zoals gezegd ook gruiziger klinken en in The Mood That I Get In gooit de muzikant uit Liverpool er ook nog eens een gitaarsolo tegenaan waarvoor David Gilmour zich niet geschaamd zou hebben. De ritmesectie op het album speelt vooral subtiel en wisselt betrekkelijk ingetogen passages af met triphop ritmes.
Hier en daar lees ik dat I'm Not Sorry, I Was Just Being Me een vrijwel exacte kopie van Portishead’s Dummy is, maar dat vind ik zwaar overdreven. Foolius Caesar had inderdaad ook op het debuut van Portishead kunnen staan, maar in de meeste andere tracks op het album zijn de overeenkomsten met Portishead minder duidelijk, al is het maar omdat bij King Hannah de gitaren centraal staan en niet de elektronica.
Ik vind het debuut van King Hannah uiteindelijk prachtig, zeker wanneer je het album met volledige aandacht en als één lange luistertrip beluistert en je mee laat voeren op de golven van de wat donkere klanken van het tweetal. Missie geslaagd al met al. Erwin Zijleman
De muziek van King Hannah is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het Britse duo: https://kinghannah.bandcamp.com/album/i-m-not-sorry-i-was-just-being-me.
I'm Not Sorry, I Was Just Being Me van King Hannah is verkrijgbaar via de Mania webshop: