Buiten die ene single die iedereen kent, was ik totaal onbekend met het werk van de Australische band Midnight Oil. Ik had dan ook geen behoefte om te luisteren naar hun nieuwe album RESIST dat onlangs verscheen, maar zoals zo vaak blijken vooroordelen geen goede raadgever wanneer het gaat om muziek. RESIST is namelijk een geweldig album, dat sinds mijn eerste beluistering alleen maar beter is geworden. Het is naar verluidt de zwanenzang van de Australische band, maar Midnight Oil maakt zeker geen uitgebluste indruk. Direct vanaf de eerste noten klinkt RESIST geïnspireerd en volgen de memorabele songs elkaar in rap tempo pop. Een zeer aangename verrassing.
De Australische band Midnight Oil heeft, als ik het goed heb geteld, dertien studioalbums en drie live-albums op haar naam staan. De band maakte haar meeste albums in de jaren 80 en 90, maar ook in de late jaren 70 en in de eerste jaren van het huidige millennium bracht de band uit Sydney muziek uit. Na 2002 werd het een tijd stil rond de band omdat voorman Peter Garrett koos voor een politieke carrière, maar sinds enkele jaren is Midnight Oil weer actief, wat eind vorige maand een gloednieuw album opleverde, RESIST.
Het is een album dat ik niet direct oppikte, want ik had tot voor kort helemaal niets met de muziek van de Australische band. Dat was overigens nergens op gebaseerd, want tot voor kort kende ik slechts één track van de band, de hit Beds Are Burning uit 1987. Op zich best een catchy song, maar ik ergerde me aan de zang en aan het misschien net wat te politiek correcte imago van de band.
Dat dit politiek correcte imago van Beds Are Burning geen gimmick was, is inmiddels wel duidelijk. Midnight Oil is gedurende haar bestaan altijd een geëngageerde band gebleven en de betrokkenheid van Peter Garrett bij de zaak van de Aboriginals stond ook tijdens zijn politieke carrière centraal.
Midnight Oil bestaat inmiddels ruim 45 jaar en vindt het zo langzamerhand welletjes. Het eind vorige maand verschenen RESIST is waarschijnlijk het slotakkoord van de Australische band en het is een waardig slotakkoord. Ik had zoals gezegd geen aanleiding om het nieuwe album van Midnight Oil te bespreken, maar in de week van de release werd ik al bestookt met aanmoedigende woorden van fans van de band en de afgelopen week kwam daar nog eens een zeer vurig pleidooi bij.
Ik ben daarom toch maar eens gaan luisteren en RESIST heeft me absoluut verrast. Ondanks het feit dat ik tot dusver echt maar één track van de band had gehoord, voelde RESIST vrijwel onmiddellijk vertrouwd. In de meeste songs op het nieuwe album van Midnight Oil herken ik het geluid van Beds Are Burning, al is Peter Garrett gelukkig wel anders en ook nog eens veel beter gaan zingen.
In muzikaal opzicht staat het als een huis, wat ook niet zo gek is voor een band die zo lang bestaat. De gitaristen van de band spelen de sterren van de hemel, de ritmesectie is fantastisch en de bijdragen van keyboards voegen altijd iets toe aan het geluid van de band. RESIST klonk direct bij eerste beluistering zeer aangenaam, maar ook veel meer dan alleen aangenaam.
Midnight Oil klinkt op RESIST buitengewoon gedreven en geïnspireerd en strooit driftig met songs die vrijwel onmiddellijk memorabel zijn. Het zijn voornamelijk redelijk rechttoe rechtaan rocksongs, maar het zijn ook rocksongs die alles goed doen. Midnight Oil kan hiernaast uit de voeten met al even aanstekelijke popsongs met hier en daar een Beatlesque randje. In muzikaal opzicht klinkt het allemaal geweldig, de zang van Peter Garrett klinkt veel beter dan in het verleden en ook in productioneel opzicht is RESIST een kunststukje, zeker wanneer je het volle geluid uitpluist via de koptelefoon.
Midnight Oil is zoals gezegd altijd een geëngageerde band geweest en dat is niet anders op RESIST, dat de actuele politieke en maatschappelijke thema’s niet schuwt, maar juist vol vuur vertolkt. Ik moet me misschien nog eens gaan verdiepen in de rest van het oeuvre van Midnight Oil, maar voorlopig ben ik nog lang niet klaar met RESIST, dat sinds de eerste beluistering alleen maar sterker is geworden. Erwin Zijleman
RESIST van Midnight Oil is verkrijgbaar via de Mania webshop: