12 juni 2024

Interview néomí (mei 2024)

Voor de Mania interviewde ik onlangs de Nederlands-Surinaamse muzikante néomí (wordt gepubliceerd in Mania 409). Het volledige interview is hieronder te vinden.


De Nederlands-Surinaamse muzikante Neomi Speelman maakte als néomí de afgelopen twee jaar indruk met de goed ontvangen EP’s Before en After. Met somebody’s daughter heeft ze haar debuutalbum uitgebracht. Ik sprak néomí een paar dagen na de release van het album.

Kun je iets vertellen over het opnameproces van jouw debuutalbum? Wanneer ben je begonnen, hoe ging het in zijn werk?
Ik ben vorig jaar zomer begonnen, in juni. Vanaf dat moment heb ik samen met Will Knox (redactie: een Britse singer-songwriter en producer, die eerder werkte met onder andere Dotan en Duncan Laurence) een aantal dagen per week gewerkt aan het album in zijn studio in Haarlem. In januari hadden we het gevoel dat het album klaar was, al is er altijd nog wel iets te verbeteren.

Je eerste twee EP’s kregen de titels Before en After, waar verwees dit naar en waar zou je jouw debuutalbum plaatsen?
Before bevat songs die ik schreef voor ik echt als muzikant aan de slag ging en After de songs die ik hierna schreef. Ik zie dit echt als twee verschillende fasen. somebody’s daughter komt in de fase hierna, After After dus.

Before en After lijken in tekstueel opzicht vooral gericht op de pieken en dalen in de liefde en het volwassen worden. Zijn dit ook de belangrijkste thema’s op het nieuwe album?
Het nieuwe album gaat ook wel over de liefde, maar vooral over een strijd die ik van binnen heb gevoerd. Over een periode waarin ik boosheid heb leren kennen als emotie en een periode waarin ik de liefde voor mezelf weer heb leren vinden en hier mee om heb leren gaan.

Jouw muziek wordt vooral omschreven als folkpop, die hier en daar de kant van de indiepop op gaat. Hoe omschrijf je jouw muziek zelf?
Ik herken me daar wel in, als mensen het me vragen kom ik meestal zelf ook met iets als folky indie pop.

Wat zijn jouw belangrijkste muzikale inspiratiebronnen van het moment? En de belangrijkste inspiratiebronnen buiten de muziek? Wat zijn jouw muzikale helden uit het verleden, met welke muziek ben je opgegroeid?
Ik haal inspiratie vooral uit gebeurtenissen in mijn leven, maar soms ook uit films. Ik luister niet echt naar muziek van anderen om inspiratie op te doen, maar ik heb natuurlijk wel mijn muzikale helden. Bon Iver en Ben Howard bijvoorbeeld, maar van langer geleden ook Bob Dylan en Joni Mitchell.

Je hebt zowel Nederlandse als Surinaamse wortels. Zijn jouw Surinaamse wortels terug te horen in jouw muziek?
Mijn moeder is geboren in Paramaribo, dus ik ben half Surinaams. Dat hoor je niet in de instrumentatie op mijn album, maar hopelijk wel in de liefde voor de muziek en de soul en de passie in mijn songs en zang.

Je ging op je 15e naar Amsterdam voor een muziekopleiding. Welke dromen had je toen en in hoeverre heb je die waargemaakt?
Ik dacht natuurlijk dat ik direct de nieuwe Beyoncé zou worden, maar werd direct met mijn neus op de feiten gedrukt. Er waren daar heel veel goede muzikanten en ik heb tijdens de opleiding vooral gehoord dat ik niet goed genoeg was. Dat was vervelend, maar het heeft me ook strijdbaar en ambitieus gemaakt. Het heeft er ook voor gezorgd dat ik op zoek ben gegaan naar wie ik ben, waar mijn eigenheid zit.

Je moet kiezen:
Taylor Swift of Lana Del Rey: Lana Del Rey
Phoebe Bridgers of Lorde: Phoebe Bridgers
Adele of Laura Marling: Laura Marling
Bon Iver of Ben Howard: ai, die is gemeen. Ehh, toch Bon Iver
John Martyn of Nick Drake: Nick Drake
Jonathan Jeremiah of Harry Styles: Ai, ook gemeen. Jonathan Jeremiah is een bevriende muzikant, maar ik ben gek op Harry Styles. Toch Harry Styles dus.
Billie Eilish of Olivia Rodrigo: Billie Eilish
Rosalía of Dua Lipa: Lastig, maar toch Rosalía, ze doet zulke bijzondere dingen
BBC of NPO: BBC
Glastonbury of Lowlands: Tja, dit wordt in Nederland gepubliceerd en ik hou echt van Nederland, maar ik heb ook ambitie. Glastonbury dus.
Paradiso of de Ziggo Dome: Ik hou van intieme concerten, dus wat dat betreft Paradiso, maar ik ben ook ambitieus. Oke, liever tien keer Paradiso dan één keer de Ziggo Dome.

Kiezen: Je wordt gevraagd als vierde lid van boygenius, je mag een album maken met Jack Antonoff of Aaron Dessner of je wint de Popprijs op Noorderslag?
Dan ga ik voor een album maken met een topproducer, maar ik kies niet een van deze twee.

Wat is het verhaal rond de twee korte intermezzo’s halverwege het album?
Het zijn opnames waarin je onder andere mijn ouders hoort. Een beetje een ode aan mijn ouders dus, maar ook een speciale overgang. Met name bij het vinyl zorgt het voor een speciaal effect, op Spotify komt dit minder goed over.

Twee songs op het album hebben een datum en tijdstip in de titel, wat is het verhaal hier achter? En waarom is de slottrack op afwijkende wijze opgenomen?
De songs zijn op die momenten geschreven. Ze hadden oorspronkelijk geen titel. Uiteindelijk hebben ze wel een titel gekregen, maar ik wilde de werktitels ook laten staan. De slottrack op het album is eigenlijk een demo, maar ik vond hem perfect zo en wilde er niets meer aan doen, dat zou de magie wegnemen.

Het album blijkt te bestaan uit twee delen. Het eerste deel is wat lichtvoetiger en bevat meer invloeden uit de pop, het tweede deel is wat meer ingetogen en melancholischer. Zie je dat zelf ook zo?
Ja, dat klopt. Het heeft te maken met een gebeurtenis in mijn leven en het proces dat er op volgde. Eerst de gebeurtenis, dan rouw, dan acceptatie. Je hoort dat terug in de songs.

Beyonce maakte een countryalbum en ook het nieuwe album van Lana Del Rey zal een countryalbum worden. Wat voor soort album zou jij willen maken wanneer je een keer een andere kant op zou willen en waarom?
Folk en country zitten dicht bij elkaar dus als ik echt iets anders zou moeten kiezen zou ik kiezen voor een album met invloeden uit de soul, jazz en jungle. Nee, ik zou een echt rockalbum maken met invloeden uit de grunge. Geen idee hoe lang ik dit vol zou houden, maar een album moet lukken.

Wat wil je zeggen met de titel van het album?
Toen het minder goed met me ging had ik veel gesprekken met een goede vriendin en die zei vaak tegen me dat ik niet moest vergeten dat ik altijd de dochter van mijn ouders zou blijven. Dat vond ik mooi en is blijven hangen.

Wat wil je zeggen met de foto op de cover van jouw nieuwe album?
Ik wilde dat het er uit zou zien als iemand’s dochter. Ik heb niet zo veel met mode, poespas of perfecte plaatjes, maar de dichtgeknoopte blouse moet onschuld laten zien. Dit contrasteert dan met de onderkant die iets rauwers moet symboliseren. Ik hoop dat het bepaalde emoties oproept, dat het mensen nieuwsgierig maakt naar de muziek.

Je werkt nu al een tijdje samen met producer Will Knox. Als je voor je tweede album een producer zou mogen kiezen, wie zou het dan worden?
Ik werk heel graag samen met Will, we zijn echt maatjes. Als ik een andere producer zou moeten kiezen zou ik gaan voor Blake Mills (redactie: Amerikaanse muzikant en producer van onder andere Feist, Daisy Jones & The Six, Perfume Genius en Laura Marling).

Hoe ziet de rest van het jaar er voor jou uit?
Ik doe nu een clubtour ter promotie van het album. Ik doe ook een aantal shows in Engeland en sta op Best Kept Secret. Binnenkort kondig ik nog wat andere dingen aan. Daarna ga ik naar Londen verhuizen en wil ik weer even terug dalen naar mezelf. Gewoon lekker de hond uitlaten en zomaar wat muziek maken, alleen voor mezelf. Daar kijk ik echt naar uit. Maar eerst touren.


Check ook haar geweldige album somebody's daughter:















Erwin Zijleman