12 juni 2024

Goat Girl - Below The Waste

De Britse band Goat Girl maakte de afgelopen jaren al twee hele goede albums en voegt met het duidelijk anders klinkende Below The Waste een fascinerend hoofdstuk toe aan haar nu al fascinerende oeuvre
De eerste twee albums van de Londense band Goat Girl werden terecht overladen met zeer positieve recensies. De Britse band liet zich op deze albums vooral inspireren door postpunk, maar sleepte er vervolgens van alles bij, waardoor Goat Girl niet het zoveelste bandje was dat zich fantasieloos liet inspireren door de hoogtijdagen van het genre. Op haar derde album slaat Goat Girl net wat andere wegen in. Het tempo op Below The Waste ligt een stuk lager, de sfeer is donkerder en de songs zijn gelaagder en experimenteler. Het is absoluut even wennen, maar de schoonheid en kracht van het nieuwe geluid van Goat Girl komen snel aan de oppervlakte. Fascinerende band.



Ondanks twee zeer memorabele albums is de Britse band Goat Girl de cultstatus nog niet helemaal ontgroeid, maar desondanks heeft het deze week verschenen derde album van de band niet te klagen over aandacht en dat is ook dit keer volkomen terecht. 

Clottie Cream (Lottie Pendlebury), Naima Jelly (Naima Bock), L.E.D. (Ellie Rose Davies) en Rosy Bones (Rosy Jones) debuteerden in het voorjaar van 2018 met een fascinerend titelloos album, waarop het viertal uit Londen er in veertig minuten maar liefst 19 tracks doorheen joeg. De muziek van Goat Girl werd vooral in het hokje postpunk geduwd, maar verwerkte net zo makkelijk invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek, lo-fi en de jazz en hier bleef het niet bij. 

Het memorabele debuutalbum van Goat Girl, dat terecht opdook in flink wat jaarlijstjes, werd aan het begin van 2021 overtroffen door het nog veel betere On All Fours. Op het album, waarop de aan een solocarrière begonnen Naima Bock werd vervangen door Holly Hole (Holly Mullineaux), koos Goat Girl voor meer invloeden uit de postpunk en bovendien voor langere songs, waarvan er dit keer dertien in 55 minuten pasten. On All Fours was in muzikaal en vocaal opzicht klassen beter dan het debuutalbum van de Londense band, maar de songs van het viertal liepen gelukkig nog altijd over van avontuur. 

We zijn inmiddels weer ruim drie jaar verder en deze week keert Goat Girl terug met een nieuw album. Ellie Rose Davies heeft de band inmiddels verlaten, waardoor Goat Girl is gereduceerd tot een trio. Rosy Jones, Lottie Pendlebury en Holly Mullineaux kiezen op Below The Waste ook voor een wat ander geluid, maar het is nog altijd typisch Goat Girl. 

Vergeleken met de vorige twee albums van de band uit Londen klinkt Below The Waste flink trager en veel donkerder. De springerige popsongs die de vorige albums zo leuk maakten schitteren door afwezigheid en ook de opgewekte koortjes en zwierige synths zijn op het nieuwe album nauwelijks te horen. Goat Girl schuift op haar derde album nog wat verder op richting de postpunk en verrast hiernaast met nogal stemmige en soms sober ingekleurde tracks, die hier en daar ook folky kunnen klinken. 

De meeste tracks op Below The Waste zijn overigens minder sober dan ze lijken. Goat Girl heeft een album gemaakt dat met name bij beluistering met de koptelefoon tot leven komt. De songs van het Britse drietal bestaan uit meerdere lagen en blijken veelkleuriger dan op het eerste gehoor het geval lijkt. Met name de bassen en gitaren spelen een dominante rol in het nieuwe geluid van Goat Girl, hier en daar verrijkt met onder andere viool, piano en een flinke handvol andere instrumenten. 

Het is allemaal prachtig geproduceerd door de band en door John Spud Murphy, die eerder mooie dingen deed voor onder andere Lankum. De donkere klanken worden gecombineerd met de fraai onderkoelde zang die ook de vorige albums zo bijzonder maakte en die ook dit keer zorgen voor wat extra schoonheid en eigenzinnigheid in het geluid van Goat Girl. 

Ook ik moest even wennen aan Below The Waste, dat een aantal verleidingen van de vorige twee albums mist, maar wanneer je het album een paar keer gehoord hebt komen steeds meer fraaie details aan de oppervlakte en worden de donkere songs van Goat Girl steeds mooier en indringender. Het kost dus even wat moeite, maar hierna kun je alleen maar concluderen dat de teller voor Goat Girl nu op drie fascinerende prachtalbums staat. Erwin Zijleman

De muziek van Goat Girl is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse band: https://goatgirl.bandcamp.com/album/below-the-waste.


Below The Waste van Goat Girl is verkrijgbaar via de Mania webshop: