18 juli 2018

Cornelia Murr - Lake Tear Of The Clouds

Paste Magazine tipte Lake Tear Of The Clouds van ene Cornelia Murr vorige maand als één van de platen om naar uit te kijken in juli. Eind vorige week verscheen de plaat en nieuwsgierig geworden door de lovende woorden van Paste begon ik zonder al te veel voorkennis aan de muziek van de mij onbekende muzikante.

Inmiddels weet ik iets meer over Cornelia Murr, al loopt het Internet nog niet over van informatie. Ik weet inmiddels dat ze uit Los Angeles komt en dat Lake Tear Of The Clouds haar debuut is. Het is een debuut dat is geproduceerd door Jim James, die we kennen van My Morning Jacket, een aantal bijzondere samenwerkingsverbanden en van een aantal soloplaten (waarvan de laatste een week of twee geleden verscheen). 

Het is alle informatie die ik heb, dus de muziek zal moeten spreken. Dat doet de muziek van Cornelia Murr op bijzondere wijze. Het eerste dat opvalt bij beluistering van Lake Tear Of The Clouds is de bijzondere instrumentatie op de plaat. De meeste songs op de plaat worden gedragen door een bijzonder klinkend elektronisch geluid. 

Het is een geluid dat een geheel eigen kleur krijgt door het gebruik van bijzondere instrumenten als de mellotron en de omnichord. Het is een wat zweverig of psychedelisch geluid dat hier en daar wel wat doet denken aan het geluid van Beach House, maar dat ook zomaar om kan slaan in aardsere klanken met een prachtrol voor de piano. 

Cornelia Murr combineert de bijzondere klanken op haar debuut met warme en soepele vocalen, die op hetzelfde moment aangenaam en bijzonder klinken en best als soulvol getypeerd mogen worden. De combinatie van het bijzondere instrumentarium en de mooie stem van Cornelia Murr is wat mij betreft een zeer geslaagde combinatie. De geschoolde stem van de muzikante uit Los Angeles beweegt zich vloeiend langs de bijzondere klanken en tilt alle songs op de plaat een stukje omhoog. 

Het zijn songs die zich verrassend soepel bewegen langs de scheidingslijn tussen avontuurlijke popmuziek en hitgevoelige popmuziek. Lake Tear Of The Clouds is een plaat die bijzonder lekker in het gehoor ligt, maar het is ook een plaat die steeds bijzondere dingen laat horen. De ene keer zweven de elektronische klanken mijlenver weg, de andere keer verleidt Cornelia Murr met een zwoel ritme. 

Het zorgt ervoor dat het debuut van de Amerikaanse muzikante de aandacht bijzonder makkelijk vast houdt en dat de waardering voor de plaat snel groeit. Lake Tear Of The Clouds van Cornelia Murr is een plaat die anders klinkt dan de meeste andere platen van het moment, maar toch is de muziek van de Amerikaanse singer-songwriter geen moment ontoegankelijk. 

De singer-songwriter uit Los Angeles schrijft songs die de fantasie prikkelen en ook haar versie van Yoko Ono’s I Have A Woman Inside My Soul, waarin voor de afwisseling de gitaar domineert, fascineert meedogenloos. Ik kan me lang niet altijd vinden in de voorspellingen van Paste Magazine, maar met het debuut van Cornelia Murr slaat het de spijker stevig op de kop. Erwin Zijleman

Het debuut van Cornelia Murr is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://corneliamurr.bandcamp.com.