Angels Of Death van Jennifer Castle is inmiddels al een maand of twee uit en leek tot voor kort voorgoed op de stapel van vergeten of te vergeten platen te zijn beland.
Dat is in mijn geval geen nieuwe stapel voor de platen van de muzikante uit het Canadese Toronto, want ook voorgangers Castlemusic uit 2011 en Pink City uit 2014 kregen van mij uiteindelijk niet het predicaat krent uit de pop.
In beide gevallen zag het er bij de eerste beluistering nog heel anders uit, maar uiteindelijk wisten de eerste twee platen van Jennifer Castle me niet te pakken (al deed Pink City dat vorige week alsnog). Met Angels Of Death leek het precies zo te gaan. Bij eerste beluistering schreef ik de plaat onmiddellijk op voor de recensies voor de week die er aan kwam, maar uiteindelijk raakte de plaat toch wat op de achtergrond.
Dankzij de plotseling aangebroken komkommertijd heb ik de derde plaat van de Canadese singer-songwriter echter toch nog een kans gegeven en vreemd genoeg was ik nu onmiddellijk diep onder de indruk van de muziek van Jennifer Castle en kan ik me niet meer voorstellen dat ik ooit heb getwijfeld over de plaat.
De muzikante uit Toronto maakt op haar derde plaat muziek die geïnspireerd lijkt door de grote vrouwelijke singer-songwriters uit de jaren 70, zeker wanneer de piano domineert in haar songs. Denk aan Carole King, maar denk ook zeker aan Laura Nyro. Hiernaast sluit Jennifer Castle aan bij de groten binnen de Amerikaanse rootsmuziek, zeker wanneer ze flink wat invloeden uit de country aan haar muziek toevoegt. Het heeft af en toe wat van de muziek van Natalie Merchant, maar de Canadese muzikante kan ook uit de voeten met veel traditioneler klinkende Amerikaanse rootsmuziek en verwerkt hiernaast op subtiele wijze invloeden uit de gospel in haar muziek.
Angels Of Death werd opgenomen in een kerk op het Canadese platteland en volgde op een aantal sterfgevallen in de omgeving van Jennifer Castle. Het geeft haar nieuwe plaat een bijzondere en vaak wat melancholische sfeer en het is een sfeer die de songs op de plaat een flink stuk optilt.
Het is knap hoe de muzikante uit Toronto het ene moment nauw kan aansluiten bij de grote singer-songwriters uit de jaren 70, maar het volgende moment net zo makkelijk een country tranentrekker uit de hoge hoed tovert, compleet met snik. Ik vind de stem van Jennifer Castle het mooist wanneer ze de snik achterwege laat, maar ook met de wat meer country georiënteerde songs op de plaat is echt helemaal niets mis.
De opnames in een oude kerk voorzien de muziek of Angels Of Death van een bijzondere en soms bijna sacrale sfeer en hoe vaker ik naar de plaat luister, hoe mooier en indringender hij wordt. Jennifer Castle heeft een plaat gemaakt zonder al teveel opsmuk. De instrumentatie op de plaat is relatief sober, maar zit op hetzelfde moment vol fraaie details. Het past prachtig bij de stem van Jennifer Castle, die indruk maakt met doorleefde en emotievolle vocalen.
Bij vluchtige beluistering haakte ik twee maanden geleden toch weer af, maar inmiddels durf ik wel te stellen dat Jennifer Castle met Angels Of Death een prachtplaat heeft gemaakt, die de concurrentie met vergelijkbare platen makkelijk aan kan en die niet misstaat in jaarlijstjes. Mis hem niet. Erwin Zijleman
De muziek van Jennifer Castle is verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://paradiseofbachelors.bandcamp.com/album/angels-of-death.