Voorganger Passerby vergeleek ik vier jaar geleden uitvoerig met de platen van Fairport Convention en Nick Drake, maar de plaat riep ook zeker associaties op met de muziek van Cowboy Junkies, Mazzy Star en The Innocence Mission (aldus mijn recensie uit 2014).
Nu zijn dat toevallig drie bands die deze maand een nieuwe plaat hebben uitgebracht (van Mazzy Star verscheen helaas slechts een EP), wat betekent dat Luluc wat meer concurrentie heeft dan een paar jaar geleden. Sculptor laat snel horen dat Zoë Randell en Steve Hassett de competitie makkelijk aan kunnen.
Luluc wordt nog altijd vooral in het hokje indie-folk geduwd, maar de muziek van het tweetal grijpt vooral stevig terug op de traditionele folk uit de jaren 70, al verwerkt het tweetal op bijna slinkse wijze ook heel veel invloeden uit de dreampop in haar muziek. Het resultaat is van een bijzondere schoonheid.
Vergeleken met zijn voorganger kiest Sculptor voor een wat voller geluid, maar dit moet direct worden gerelativeerd. Zoë Randell en Steve Hassett imponeren op hun derde plaat met prachtig lome en opvallend sobere klanken met volop echo’s uit het verleden, maar ook flink wat invloeden uit het heden. Centraal staan de schitterende gitaarlijnen van Steve Hassett, die er in slaagt om met op het eerste oor relatief eenvoudige akkoorden een bezwerend effect toe te voegen aan de muziek van Luluc.
Dit bezwerende effect wordt verder versterkt door de prachtige zang van Zoë Randell, die aansluiting vindt bij de grote folkzangeressen uit het verleden, maar haar zang ook voorziet van eigentijdse melancholie en onderkoeling. De prachtige zang maakt Sculptor van Luluc voor mij vrijwel onweerstaanbaar.
Het Australische tweetal nam de plaat grotendeels zelf op en nam hier de tijd voor. Het zorgt voor zorgeloze en heerlijk lome klanken. Deze zijn van wat extra spanning voorzien door gastmuzikanten als The National voorman Aaron Dessner, The Dirty Three drummer Jim White en Dinosaur Jr gitarist J Mascis, die opvallend subtiele bijdragen leveren aan de plaat.
In de meeste tracks kunnen Zoë Randell en Steve Hassett het echte prima met zijn tweeën af. De door subtiele gitaarlijnen en prachtige vocalen gedragen songs van Luluc nodigen uit tot wegdromen, maar ook als je klaarwakker blijft valt er heel veel te genieten op de derde plaat van het tweetal. Ik adviseer iedereen om vooral wakker te blijven, want de op het eerste gehoor sobere en eenvoudige songs van het Australische tweetal winnen nog heel lang aan kracht en zijn wanneer ze zijn uitgegroeid van een bijna onwerkelijke schoonheid. Ik was vier jaar geleden behoorlijk onder de indruk van Passerby, maar Sculptor is nog veel mooier. Wat een bijzondere plaat. Erwin Zijleman
De muziek van Luluc is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://luluc.bandcamp.com/album/sculptor.