Of het helemaal waar is weet ik niet, maar het verhaal is echt veel te mooi om te negeren. Volgens dit verhaal ontvluchtten de Koerdische ouders van Naaz Irak in de eerste Golfoorlog (1990-1991) en kwamen ze terecht in Nederland.
Naaz groeide op in Rotterdam, had door pesterijen een moeilijke jeugd en werd door haar ouders streng en beschermend opgevoegd. Haar wens om muziek te maken werd onderdrukt tot het gezin betrokken raakte bij een ernstig auto-ongeluk (dat overigens goed afliep) en haar ouders beseften hoe tijdelijk het leven kan zijn. Naaz mocht alsnog uiting geven aan haar passie voor muziek en timmert sindsdien stevig aan de weg.
Bits of Naaz heet haar eerste EP en het is een EP die overloopt van het talent. Ik laat EP’s meestal links liggen op deze BLOG, maar de eerste plaat van Naaz is voor mij veel te bijzonder om te laten liggen. Bits Of Naaz bevat acht songs en bijna een half uur muziek. In de acht songs komen flarden uit de dagboeken van Naaz voorbij, waardoor haar eerste EP een persoonlijke plaat is geworden.
De popliedjes van Naaz zijn opvallend kort. Alle songs op de plaat klokken tussen de twee en de drie minuten en worden gedragen door de bijzondere zanglijnen van de jonge Rotterdamse muzikante. Het zijn zanglijnen die aan de ene kant geworteld zijn in de R&B, maar Naaz raakt met haar zanglijnen ook aan een eigenzinnige popprinses als Lorde.
Het knappe van Bits of Naaz is dat de songs op de plaat bijzonder aanstekelijk en hitgevoelig klinken, maar dat ze ook vol zitten met avontuur. Dat avontuur hoor je volop in de zang van Naaz die haar songs steeds weer andere wendingen geeft en de songs vol stopt met verassende vocale wendingen. Hetzelfde geldt voor de instrumentatie, die lijkt te bestaan uit allemaal kleine onderdeeltjes en geluidjes die samen een bijzonder en spannend totaalgeluid opleveren.
De popliedjes van Naaz zijn zoals gezegd kort, maar Bits Of Naaz is vreemd genoeg geen fragmentarische plaat. Het geluid van Naaz is divers, maar ook zeer consistent, waardoor Bits Of Naaz ook te beluisteren is als een lange track die bestaat uit een aantal delen.
Als ik luister naar het debuut van Naaz, die inmiddels 20 jaar oud is, hoor ik een plaat die overloopt van het talent en de belofte, maar ik hoor ook nog heel veel groeipotentieel. In de instrumentatie op de plaat zitten talloze mooie accenten die best wat langer mogen worden aangehouden en verder mogen worden uitgewerkt en hetzelfde geldt voor de songs die veel langer kunnen boeien dan de ruime twee minuten die ze nu krijgen. Aan de andere kant geeft het springerige karakter van de songs van Naaz haar debuut ook een bepaalde charme.
Het is een charme die de afgelopen jaren al uitvoerig is bejubeld, maar wat mij betreft maakt Naaz het nu pas echt waar met deze uitstekende EP. Van mij mag het debuutalbum nu ook snel komen. Erwin Zijleman