Mirah (volledige naam: Mirah Yom Tov Zeitlyn) maakt inmiddels al zo’n tien jaar platen. Nogal uiteenlopende platen die drie dingen gemeen hebben: het zijn platen van hoge kwaliteit, het zijn geen makkelijke platen en het zijn platen die tot dusver slechts in kleine kring worden opgepikt. Dingen die uiteraard niet helemaal los van elkaar mogen worden gezien. Op haar nieuwe plaat (A)spera klinkt Mirah net wat toegankelijker dan we van haar gewend zijn, waardoor een groter publiek lonkt. Gelukkig heeft de Amerikaanse geen concessies gedaan met betrekking tot de kwaliteit; die is ook op (A)spera weer erg hoog. (A)spera is een veelzijdige plaat met een serie fraaie en intrigerende songs. Songs die in een paar gevallen rijker georkestreerd zijn dan we van Mirah gewend zijn, al ontbreken ook dit keer de songs met een bijna minimalistische begeleiding niet. Dat Mirah een begenadigd zangeres is weten we al langer, maar zelden klonk de Amerikaanse zo aangenaam en overtuigend als op (A)spera. Ook in muzikaal en compositorisch opzicht weet Mirah op haar nieuwe plaat te verrassen. (A)spera laat zich door van alles en nog wat beïnvloeden en beperkt zich hierbij niet tot de gebaande paden. (A)spera is een plaat die me qua veelzijdigheid en kwaliteit doet denken aan het beste van Kate Bush, al laat Mirah in vocaal opzicht een totaal ander geluid horen. (A)spera is een intieme plaat met fluisterende popliedjes van een ongekende schoonheid. Een plaat die in muzikaal opzicht heel veel te bieden heeft, maar ook een plaat die garant staat voor prachtige dagdromen. Een ieder die de muziek van Mirah al wat langer kent dan vandaag, zal zich niet verbazen over het hoge niveau van (A)spera, maar zal wel worden verrast door de toegankelijkheid, veelzijdigheid en evenwichtigheid van deze plaat. Liefhebbers van eigenzinnige vrouwelijke singer-songwriters die de muziek van Mirah nog niet kennen, mogen zich opmaken voor een bijzonder aangename verrassing. Erwin Zijleman