Julie Doiron - I Can Wonder What You Did With Your Day
De Canadese singer-songwriter Julie Doiron maakt inmiddels al bijna 15 jaar platen. Platen die tot dusver op schandalige wijze worden genegeerd, al konden Goodnight Nobody uit 2004 en Woke Myself Up uit 2007 hier en daar rekenen op lovende woorden. Lovende woorden die in karrenvrachten moeten worden aangerukt voor Julie Doiron’s nieuwe plaat I Can Wonder What You Did With Your Day. Hoewel I Can Wonder What You Did With Your Day duidelijk in het verlengde ligt van de vorige twee platen van Julie Doiron, zou dit wel eens de plaat kunnen zijn waarmee de Canadese doorbreekt naar een groter publiek. Het zou niet meer dan terecht zijn, want Julie Doiron is een bijzonder overtuigend singer-songwriter met een unieke stijl. Ook I Can Wonder What You Did With Your Day bevat weer vooral intieme en breekbare popliedjes, maar deze worden door Julie Doiron lang niet altijd voorzien van de hier bij verwachte instrumentatie. Ook op I Can Wonder What You Did With Your Day horen we bij vlagen lekker stevig gitaarwerk met de nodige feedback, hetgeen de luisterliedjes van Julie Doiron de pit geeft die in dit genre wel eens ontbreekt. Maar ook in sobere popsongs die het moeten doen met een paar akkoorden op de akoestische gitaar houdt Julie Doiron zich met gemak staande. De songs op I Can Wonder What You Did With Your Day zijn over het algemeen puur en simpel. Alles draait om de trefzekere stem van Julie Doiron en haar gevoel voor aansprekende popsongs, waardoor het niet zoveel uitmaakt of de gitaren op de achtergrond subtiel worden gestreeld of wreed worden gepijnigd. Julie Doiron maakt muziek die dankzij het contrast tussen de sobere akoestische songs en de songs met stevig gitaarwerk, maar moeilijk is te vergelijken met de muziek van collega singer-songwriters, maar in kwalitatief opzicht kan Julie Doiron de vergelijking met al deze collega’s aan. De muziek van Julie Doiron was de afgelopen 15 jaar een goed bewaard geheim. Met I Can Wonder What You Did With Your Day is de tijd aangebroken om dit geheim te delen. Bij deze. Erwin Zijleman
De Canadese singer-songwriter Julie Doiron maakt inmiddels al bijna 15 jaar platen. Platen die tot dusver op schandalige wijze worden genegeerd, al konden Goodnight Nobody uit 2004 en Woke Myself Up uit 2007 hier en daar rekenen op lovende woorden. Lovende woorden die in karrenvrachten moeten worden aangerukt voor Julie Doiron’s nieuwe plaat I Can Wonder What You Did With Your Day. Hoewel I Can Wonder What You Did With Your Day duidelijk in het verlengde ligt van de vorige twee platen van Julie Doiron, zou dit wel eens de plaat kunnen zijn waarmee de Canadese doorbreekt naar een groter publiek. Het zou niet meer dan terecht zijn, want Julie Doiron is een bijzonder overtuigend singer-songwriter met een unieke stijl. Ook I Can Wonder What You Did With Your Day bevat weer vooral intieme en breekbare popliedjes, maar deze worden door Julie Doiron lang niet altijd voorzien van de hier bij verwachte instrumentatie. Ook op I Can Wonder What You Did With Your Day horen we bij vlagen lekker stevig gitaarwerk met de nodige feedback, hetgeen de luisterliedjes van Julie Doiron de pit geeft die in dit genre wel eens ontbreekt. Maar ook in sobere popsongs die het moeten doen met een paar akkoorden op de akoestische gitaar houdt Julie Doiron zich met gemak staande. De songs op I Can Wonder What You Did With Your Day zijn over het algemeen puur en simpel. Alles draait om de trefzekere stem van Julie Doiron en haar gevoel voor aansprekende popsongs, waardoor het niet zoveel uitmaakt of de gitaren op de achtergrond subtiel worden gestreeld of wreed worden gepijnigd. Julie Doiron maakt muziek die dankzij het contrast tussen de sobere akoestische songs en de songs met stevig gitaarwerk, maar moeilijk is te vergelijken met de muziek van collega singer-songwriters, maar in kwalitatief opzicht kan Julie Doiron de vergelijking met al deze collega’s aan. De muziek van Julie Doiron was de afgelopen 15 jaar een goed bewaard geheim. Met I Can Wonder What You Did With Your Day is de tijd aangebroken om dit geheim te delen. Bij deze. Erwin Zijleman