Zonnestralen, zonnestralen en nog meer zonnestralen. We moeten ze de afgelopen dagen helaas wat missen, maar ze komen in zeer ruime mate uit de speakers wanneer je de nieuwe plaat van Anne Chris in de cd-speler stopt.Anne Chris is een Nederlandse jazzzangeres die inmiddels al een jaar of tien aan de weg timmert in jazz-kringen (ook buiten Nederland overigens), maar haar derde plaat, Just Kissed The Sun, is mijn eerste kennismaking met haar muziek. Het is een kennismaking die naar veel meer smaakt, want wat is Just Kissed The Sun een lekkere plaat.
De basis voor Just Kissed The Sun werd gelegd toen Anne Chris samen met pianist Daan Herweg de muziek mocht verzorgen op een cruiseschip. Het inspireerde beiden tot een plaat die in het teken staat van vakantie, zee, ontspanning, ontluikende liefde en vooral heel veel zon. Een feel good plaat dus, maar wel een met inhoud.
Anne Chris maakt jazz zoals Norah Jones die inmiddels al weer heel wat jaren geleden maakte. Jazz die is aangelengd met flink wat pop dus. Hier blijft het niet bij, want ook invloeden uit de soul en andere zwarte muziek hebben hun weg gevonden op Just Kissed The Sun. Anne Chris noemt zelf Gretchen Parlato, Esperanza Spalding, Jill Scott en Michael Jackson als inspiratiebronnen. De eerste ken ik niet en de laatste hoor ik niet, maar Just Kissed The Sun heeft inderdaad ook wel wat van de unieke muziek van Esperanza Spalding en de zwoele soul van Jill Scott, al hoor ik beduidend meer raakvlakken met de muziek van Norah Jones.
Just Kissed The Sun bevat vooral eigen songs, maar de twee covers op de plaat zullen in eerste instantie waarschijnlijk de meeste aandacht trekkers. Het zijn covers waarvoor we terug moeten naar de jaren 80, want uit dit decennium stammen Pat Benatar’s Love Is A Battlefield en Steppin’ Out van Joe Jackson. Het zijn allebei songs die ik al talloze keren heb gehoord, maar bij de versies van Anne Chris moest ik toch even nadenken wat het ook al weer was, wat betekent dat de Nederlandse zangeres haar eigen songs heeft gemaakt van de klassiekers van weleer, wat knap is.
De eigen songs van Anne Chris doen hier zeker niet voor onder. Wat de muziek van Anne Chris zo aangenaam en tegelijkertijd ook zo knap maakt, is dat ze er in slaagt om aanstekelijke jazzy deuntjes te maken zonder dat ze in muzikaal opzicht al te veel concessies doet. Just Kissed The Sun is een plaat om heel vrolijk van te worden, maar het is ook een plaat die nieuwsgierigheid opwekt en die steeds weer verrast en intrigeert.
Anne Chris laat zich op haar derde plaat bijstaan door een prima band die muzikale hoogstandjes niet uit de weg gaat, maar ook de soundtrack van een mooie zomerdag vol kan spelen. Het levert in combinatie met de bijzonder mooie en warme stem van Anne Chris, die uit vele klankkleuren bestaat, een plaat op die maar heel moeilijk te weerstaan is, zeker wanneer de zon hoog boven ons het even af laat weten.
Just Kissed The Sun is zeker niet de enige plaat vol zonnestralen op het moment, maar wel een van de meest aangename en een van de knapste. Zeer warm aanbevolen dus, ook aan een ieder die normaal niet zo heel gek is op jazzy muziek. Erwin Zijleman
