Jimmy LaFave werkte echter al wel een tijdje aan een project waarin hij 100 door hem gekoesterde songs opnieuw wilde opnemen. De singer-songwriter uit Austin, Texas, verloor de strijd tegen zijn ziekte helaas sneller dan verwacht, waardoor het ambitieuze project niet kon worden afgerond. Peace Town is verschenen op de volgende verjaardag die Jimmy LaFave niet meer kon vieren en bevat 20 songs uit dit project; nog altijd een respectabel aantal.
Het zijn songs die goed laten horen door welke muzikanten Jimmy LaFave zich tijdens zijn muzikale leven heeft laten beïnvloeden. Peace Town bevat songs van onder andere Chuck Berry, Pete Townshend, J.J. Cale, Leon Russell, The Band en natuurlijk Bob Dylan, de muzikale held van Jimmy LaFave. Hiernaast nam de Amerikaanse muzikant een aantal van zijn eigen songs opnieuw op en schreef hij een aantal songs bij de teksten van de door hem zeer bewonderde Woody Guthrie.
Het levert ruim anderhalf uur muziek op en het is muziek vol emotie. Jimmy LaFave heeft Peace Town gemaakt met flink wat bevriende muzikanten, maar heeft zelf de hoofdrol op een plaat die binnen de Amerikaanse rootsmuziek een breed terrein bestrijkt. De gezondheid van de Amerikaanse singer-songwriter ging tijdens de opnamen snel achteruit en dat hoor je in de soms kwetsbare vocalen. Het zijn kwetsbare vocalen vol emotie, wat het lastig maakt om zonder een brok in je keel te luisteren naar de laatste songs die Jimmy LaFave opnam.
Het fraaie The Night Tribe uit 2015 is helaas de zwanenzang van Jimmy LaFave geworden, maar Peace Town is absoluut een fraaie aanvulling op het oeuvre van de Texaanse muzikant. Jimmy LaFave eert in de twintig laatste songs die hij opnam zijn muzikale helden, maar laat ook horen dat hij tijdens zijn te korte leven zelf ook is uitgegroeid tot een grootheid.
Coverplaten roepen bij mij vrijwel altijd het verlangen op om de originelen weer eens op te zetten, maar Peace Town van Jimmy LaFave wil ik niet onderbreken. Er wordt prima gemusiceerd op de plaat, maar het is de emotionele lading die er zo’n bijzondere plaat van maakt.
Iedereen die goed thuis is in de Amerikaanse muziekgeschiedenis en in het oeuvre van Jimmy LaFave zal veel bekends horen in de ruim anderhalf uur muziek, maar door alle onderhuidse ellende raakt de plaat je net wat harder dan vergelijkbare platen in het genre. Het is vreselijk dat we Jimmy LaFave zo vroeg moesten verliezen en het is jammer dat hij zijn project niet volledig kon voltooien, maar met de 20 songs op Peace Town kunnen we alleen maar heel blij zijn. Op hetzelfde moment onderstreept de plaat hoe zeer Jimmy LaFave wordt gemist. Erwin Zijleman