Het is dringen in de vijver met jonge vrouwelijke singer-songwriters met op zijn minst een lichte voorkeur voor indie, maar mxmtoon sprong er voor mij een paar maanden geleden zeker uit. Na haar verrassend sterke debuut keert de piepjonge Californische singer-songwriter nu alweer terug met een EP. Het is een EP die laat horen dat de ontwikkeling van mxmtoon gewoon doorgaat. De songs op dawn zijn stuk voor stuk aangenaam, maar weten ook het meer op avontuur gerichte deel van het brein te prikkelen. Een mooi toetje na het zo goede debuut en een even mooie appetizer voor een volgend album.
Ik was vorig jaar zeer gecharmeerd van the masquerade, het debuut van singer-songwriter mxmtoon. Het alter ego van de uit Oakland, California, afkomstige Maia (achternaam onbekend) was op dat moment al een tijdje wereldberoemd op Youtube, maar daar had ik als muziekliefhebber oude stijl geen enkele weet van.
Ondanks de moordende concurrentie in het genre imponeerde de piepjonge mxmtoon op haar debuut met een serie geweldige popliedjes, die zowel aanstekelijk als avontuurlijk waren. Het zijn popliedjes die ze op de bij haar debuut gevoegde bonus-disc vervolgens ook nog eens aan een houdbaarheidstest onderwierp door ze ook nog eens volledig akoestisch uit te voeren met haar ukelele. Ook voor deze test slaagde mxmtoon glansrijk, waardoor ik haar onmiddellijk toevoegde aan mijn lijstje met jonge (vrouwelijke) singer-songwriters om in de gaten te houden.
Deze week verscheen een nieuw levensteken van mxmtoon in de vorm van de EP dawn. Ik doe normaal gesproken niet zoveel met EP’s op deze BLOG (er zijn immers al reguliere albums genoeg), maar ik was wel heel nieuwsgierig naar de ontwikkeling die mxmtoon in de maanden sinds haar debuut heeft doorgemaakt. De nieuwe EP van de pas 19 jaar oude Maia bevat zeven nieuwe songs en is goed voor 20 minuten muziek, wat een acceptabele hoeveelheid nieuwe muziek is. De goede gewoonte om ook nog akoestische versies van de songs toe te voegen is dit keer helaas uitgebleven (zou ze er in moeten houden wat mij betreft), maar ik ben toch weer onder de indruk van de nieuwe verrichtingen van mxmtoon.
De EP dawn bevat zeven lekker in het gehoor liggende popliedjes die laten horen dat de jonge Amerikaanse singer-songwriter het schrijven van nagenoeg perfecte popliedjes steeds beter gaat beheersen. Het zijn grotendeels dromerige en warm ingekleurde popliedjes die opvallen door uitstekende zang en, vergeleken met het debuut, een wat meer opgepoetste productie.
Dat laatste is niet per se in het voordeel van mxmtoon, want door de gepolijste klanken neemt haar onderscheidend vermogen net wat af. Dat onderscheidend vermogen is er nog steeds, want net als haar soortgenoot en bijna leeftijdsgenoot Clairo, slaagt mxmtoon er in om net zo aanstekelijk te klinken als de meest succesvolle popprinsessen maar in artistiek opzicht net wat interessanter te zijn.
Het is lastig te zeggen in hoeverre dawn inzicht geeft in de verdere ontwikkeling van mxmtoon. De songs en de zang zijn misschien net wat beter dan die op haar debuut, maar de eigenzinnigheid en puurheid van dit debuut worden wel wat gemist, al zijn de wat meer ingetogen en wat minder opgepoetste songs aan het eind van de EP weer wat eigenzinniger dan de instant hits waarmee dawn opent. Alle reden dus om uit te zien naar een nieuw album, want dawn smaakt uiteindelijk vooral naar meer. Erwin Zijleman
De muziek van mxmtoon is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://mxmtoon.bandcamp.com/album/dawn.